Na Netflix zadebiutował film "Znajomi nieznajomych". Jeden z egipskich polityków uważa produkcję za niemoralną i żąda, by kraj zerwał współpracę z platformą streamingową. Na Netflix trafił film "Znajomi nieznajomych" - kolejny remake włoskiego hitu "Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie" z 2016 roku. Produkcja z miejsca wywołała kontrowersje w niektórych krajach. Politycy domagają się zerwania kontaktów z platformą streamingową, która według nich ma siać "Znajomi nieznajomych" to niemoralny film?Komediodramat "Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie" doczekał się wielu wersji, których akcja rozgrywa się w krajach innych niż Włochy, w tym także polskiego remake'u z 2019 roku pod tytułem "(Nie)znajomi". Popularność produkcji dotarła również do krajów arabskich. "Znajomi nieznajomych" to pierwszy oryginalny arabski film platformy Netflix. Wygląda jednak na to, że wśród części społeczeństwa Egiptu i krajów Azji Zachodniej, tytuł nie cieszy się uznaniem. Jak podaje Variety, produkcja wzbudziła wiele kontrowersji i została uznana za niemoralną. Głównym powodem oburzenia są takie motywy pojawiające się w "Znajomych nieznajomych", jak przygodny seks, związek gejowski oraz inne zachowania bohaterów łamiące tabu obowiązujące na terenie Azji Zachodniej, zwanej również Bliskim filmu "Znajomi nieznajomych" jest ostatnimi czasy jednym z najpopularniejszych tematów w mediach społecznościowych w Azji Zachodniej. Reakcje na remake były szczególnie silne w Egipcie, gdzie produkcja wywołała chór oburzenia za rzekome promowanie homoseksualizmu i niemoralności. Te sytuacje sprawiły, że do władz kraju, trafiły formalne skargi na Netflix, cieszące się dużym poparciem. Mustafa Bakry - dziennikarz i poseł domaga się odpowiedzi ze strony amerykańskiego giganta, ponieważ uważa, że Netflix po raz kolejny "uderza w wartości i tradycje egipskiego i arabskiego społeczeństwa". Szefowie Netflix postanowili zareagować na zaistniałą sytuację, publikując oficjalne oświadczenie w tej sprawie. "Znajomi nieznajomych" to fikcyjna opowieść, która eksploruje uniwersalne tematy bez zajmowania stanowiska moralnego, zamiast tego zapraszając publiczność do otwartego dialogu i debaty. Film porusza trudne tematy za pomocą humanizmu i humor, stworzonego przez utalentowaną arabską obsadę skupioną na twórczej doskonałości. Według kilku lokalnych mediów, oburzenie w mediach społecznościowych sprawiło, że urzędnik egipskiego ministerstwa kultury Khaled Abdel Jalil, który jest również odpowiedzialny za cenzurę filmową w tym kraju, zwrócił uwagę, że ma związane ręce, ponieważ "Znajomi nieznajomi" to film wyprodukowany w Netflix trafiają na platformę streamingową, więc według ustaleń prawnych, nie mają obowiązku przechodzić przez lokalnych cenzorów. Z tego powodu nie dostał kategorii wiekowej sugerującej, że powinny go oglądać osoby powyżej 16. roku życia. Zobacz także "Znajomi nieznajomych": o czym jest film Netflix?Reżyserem filmu jest libański filmowiec Wissam Smayra. W obsadzie znalazły się gwiazdy arabskiego kina, między innymi Nadine Labaki, egipska aktorka Mona Zaki i Jordan Eyad Nassar. Produkcja trafiła na Netflix 20 stycznia 2022 roku i jest dostępna w 190 krajach jak we włoskim oryginale, widz poznaje grupę bliskich znajomych, którzy spotykają się na kolacji i postanawiają zagrać w nietypową grę. Umieszczają swoje telefony komórkowe na stole i zgadzają się na udostępnianie zgromadzonym każdej rozmowy, wiadomości tekstowej i głosowej, którą otrzymają. Zabawa szybko zmienia się w ciąg tajemnic, które mają duży wpływ na uczestników kolacji. Wśród sekretów jest między innymi homoseksualizm jednego z bohaterów. Chociaż wiele społeczeństw krajów arabskich przejawia zachowania homofobiczne, twórcy zdecydowali się pozostawić ten wątek oryginalnego filmu. Innym fragmentem, który nie spodobał się na Bliskim Wschodzie, jest scena, w której bohaterka grana przez Zaki, zdejmuje bieliznę pod stołem, mimo że twórcy uniknęli jakiejkolwiek mediach społecznościowych pojawiły się apele, by gwiazda została usunięta z egipskiego związku zawodowego. Organizacja wstawiła się jednak w oświadczeniu za Zaki, argumentując, że "nie będzie stała bezczynnie wobec żadnego słownego ataku ani próby zastraszenia jakiegokolwiek egipskiego artysty", a także powołał się na "podstawowe zasady, z których najważniejszą jest zachowanie wolności twórczej". Pojawiło się też indywidualne wsparcie ze strony wielu egipskich artystów, między innymi Hendy Sabri, Ahmeda Fahmy i Ghady Abdel czasu premiery film "Znajomi nieznajomych" trafił na szczyt listy oglądalności Netflix na Bliskim Wschodzie i na jakiś czas stał się szóstym najpopularniejszym tytułem na platformie we Francji. Galeria Najlepsze filmy 2021 roku – wybór redakcji kulturalnej [ZDJĘCIA]

Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie. Każdy z nas ma trzy życia: publiczne, prywatne i tajne. Feb. 11, 2016 Italy 97 Min. N/A. Twoja ocena 0. 9 1 głos. Dramat

Opublikowano: 2017-06-29 07:49:35+02:00 · aktualizacja: 2017-07-05 20:42:04+02:00 Dział: Kultura Kultura opublikowano: 2017-06-29 07:49:35+02:00 aktualizacja: 2017-07-05 20:42:04+02:00 Mat. prasowe „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” to przykład tragikomedii perfekcyjnej. Słodycz miesza się z goryczą w idealnych proporcjach, dając intelektualna ucztę. Film Paola Genovese’a jest jak najlepiej przygotowane włoskie danie. Smak jest znany i lubiany, ale w niespodziewanych momentach zaskakuje zmysły. Choć lekki to bezwzględny dla bohaterów jak rumuńska „Sieranevada”. Na kolacji z okazji zaćmienia księżyca spotyka się grupa przyjaciół. Włosi kochają celebrować życie, więc na biesiadzie jest masa jedzenie, wino i dobra atmosfera. W pewnym momencie przyjaciele zaczynają rozmawiać o zdradach i wierności. Temat idealny dla mających gorącą krew Włochów. Bohaterka grana przez Polkę Kasię Smutniak proponuje zabawę. Wszyscy kładą na stole swoje smartfony i dzielą się głośno z innymi otrzymanymi wiadomościami. Rozmowy mają być prowadzone w trybie głośnomówiącym, smsy i wiadomości z portali społecznościowych czytane głośno. Nikt nie jest zbyt chętny wejść w zabawę, ale z nie chce też dać po sobie poznać, że ma cokolwiek do ukrycia. Zabawa, jak można się spodziewać, zamienia wieczór w koszmar. Mógł Genovese nakręcić szaloną komedię pomyłek w stylu „Potwora” Roberto Benigniego. Bohaterowie zamieniają się sekretnie aparatami, by ich partnerki nie dowiedziały się o przychodzących wiadomościach od kochanek i kochanków. Wymyślają najbardziej absurdalne wytłumaczenia nadsyłanych wiadomości. Potencjał na sytuacyjny humor był wielki. Jest go tutaj sporo, ale reżyser ma większe ambicje. Dokonuje więc wiwisekcji współczesnych związków. Penetruje więc takie kwestie jest pielęgnowany w czasach dyktatury mediów społecznościowych ekshibicjonizm i voyeryzm. Przewrotnie ( doskonały twist narracyjny na końcu) zadaje też kluczowe pytania. Czy prawda wyzwala? Skoro nie ma katharsis, a jest upadek, to może warto ją jednak od czasu do czasu zakopać? Genovese opowiada o hipokryzji, ukrytych lękach, kompleksach i mozolnie budowanym wizerunku, który może rozpaść się jak domek z kart przez głupią zabawę. Na ile dążenie do własnego szczęścia pozwala oszukiwać partnerów? Czy w imię spokoju w życiu można tolerować życie w kłamstwie? Wszystkich nas fascynuje ciemna strona księżyca. Nie warto jednak w nią spoglądać. Ale czy przyzwalanie na kłamstwo to naprawdę strona jasna? Farsa, dramat, komedia i kino obyczajowe w najlepszy wydaniu. Nie dziwie się, że ten film był tak spektakularnym kasowym sukcesem również w Polsce. 6/6 Film dostępny na VOD i DVD „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”, reż: Paolo Genovese, dystr” Aurora Films Publikacja dostępna na stronie:

Dziesięć lat związku. Dekada bycia razem. Wspierania się i spierania. Czy to wystarczająco wiele, by uznać, że – przynajmniej metaforycznie – posiadamy supermoce? Czy współczesne związki, coraz częściej niesformalizowane, są wystawiane na tak potężne próby, by partnerów, którzy wytrwali, mimo przeciwności, nazywać superbohaterami? A może wszyscy w jakiś sposób nimi jesteśmy? Znosząc to, co znieść trzeba, i walcząc z tym, co można pokonać? Kto jest prawdziwym superbohaterem? Będący wytworem wyobraźni Spider-Man, którego losy z fascynacją śledzi nasz siostrzeniec, czy mama tego kilkuletniego chłopca, która rzuca wszystko, gdy ten zaleje się łzami? Liga superbohaterów czy dwoje ludzi, którzy z uporem brną razem przez życie, mając w zanadrzu tylko to jedno – miłość? A wiemy przecież nie od dzisiaj, że ona sama nie wystarczy. Niczym superbohaterów właśnie przedstawia postaci w swoim komiksie Anna w najnowszym filmie Paola Genovese. Anna, dla której inspiracją do stworzenia komiksu Superbohaterowie jest ona sama i jej wieloletni partner, z którym od dziesięciu lat idą przez życie – potykając się, brodząc w brudnej wodzie, kalecząc, tracąc siebie z oczu i znów spotykając na rozstaju dróg. Taki również tytuł ma film włoskiego reżysera, który tym razem na warsztat bierze historię zwykłych ludzi, superbohaterów swoich czasów i swojego otoczenia. Film Superbohaterowie wchodzi do polskich kin dzięki Aurora Films, a Głos Kultury objął dzieło patronatem medialnym. Anna i Marco poznają się w niezbyt sprzyjających okolicznościach. I nie chodzi o deszcz (który okazuje się pretekstem do pierwszej rozmowy i pierwszego gestu wyrażającego żywe zainteresowanie drugą osobą), lecz o aktualną sytuację życiową. Ona nie szuka nikogo na stałe, zadowalając się jednonocnymi przygodami, on z kolei jest właśnie w związku, i to dość poważnym, bo właśnie ze swoją dziewczyną, Pilar, mają przeprowadzić się do wspólnego mieszkania. Jednak Anna i Marco przyciągają się w trudno zrozumiały dla nich sposób. Nawet gdy znikają sobie z oczu na długo, wracają potem z siłą pierwszego, szaleńczego zakochania. Obserwujemy ich przez dziesięć lat – zmieniają się ich fryzury, sytuacja materialna, ich skóra, ich problemy i marzenia. Zmienia się także ich miłość, ale niezmiennie na przestrzeni tych lat dostrzegają w sobie coś, co sprawia, że się kochają i w końcu stwierdzają, że po prostu muszą iść razem przez życie. Przypadek staje się dla nich nowym Przeznaczeniem. A może na odwrót? Film, za którego reżyserię odpowiada Paolo Genovese, znany polskim widzom z takich hitów jak Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie (nasz Wielogłos TUTAJ) czy filmu The Place (zachęcam do lektury TEGO Wielogłosu) to pełne przeskoków czasowych towarzyszenie Annie i Marco w ich dążeniu do tego, by być razem, przetrwać kolejne burze i cieszyć się ze swoich sukcesów. Pokonywać drobne na pozór przeszkody, które – jakby same miały jakieś supermoce – potrafią urosnąć do rangi nieprzekraczalnych barier. Wędrujemy przez życie razem z tą dwójką i obserwujemy ich wzloty i upadki, większe i mniejsze kłamstwa, wyrzuty, obawy i troski. Patrzymy na to, jak rozpadają się związki ich przyjaciół, poznajemy matkę Anny i dowiadujemy się, że jej ojciec zniknął zaraz po jej urodzeniu – co może nam dużo mówić o tym, dlaczego kobieta wynosi do rangi superbohaterstwa fakt trwania przy sobie dwojga ludzi mimo przeszkód i pędzącego naprzód świata. Gdzieś tam w tle raz na jakiś czas przewija się motyw dziecka. Za drzwiami u sąsiadów słychać płacz niemowlaka, przyjaciele spodziewają się potomka, przy sąsiednim stoliku w restauracji siadają goście z wózkiem. Ten temat wisi nad bohaterami, ale wisi w sposób bardzo nienachalny, a przynajmniej nienachalny dla widza. Zdaje się naturalną koleją rzeczy nie sam fakt posiadania dziecka, wychowywania potomka, ale kwestia rozmowy o tym między dwojgiem ludzi, którzy tworzą związek – ustalenia nie kiedy i ile, ale czy w ogóle. Superbohaterowie to komiks, którego pierwszy zeszyt Anna tworzy (dla wydawnictwa, w którym pracuje), zainspirowana dziesiątą rocznicą związku z Marco. Komiks opowiada o zwykłych ludziach, którzy superbohaterami stają się, „po prostu” utrzymując swój związek. Komiksy te pełne są zabawnych historyjek z życia pary, anegdot – tych bardziej i jeszcze bardziej życiowych. Przypominają w tym prawdziwą serię komiksów zatytułowaną One of Those Days, którą tworzy wspólnie małżeństwo: Jehuda i Maya Devir – zaczynając od opisywania własnych perypetii jako para, z czasem, wraz z biegiem życia, „dorzucając” do tego jedno, a potem drugie dziecko. Komiksowi Superbohaterowie pomagają niezbyt wylewnej i mimo wszystko dość zdystansowanej Annie wyrazić emocje, a także lęki związane z miłością i oddaniem się drugiej osobie, uzależnieniem się od niej. Marco, choć bardziej skory do rozmawiania o uczuciach, również nie potrafi powiedzieć swojej partnerce wszystkiego. Marco jest profesorem fizyki, a czas, który go zajmuje zarówno jako naukowca, jak i w pewnym sensie jako filozofa, odgrywa w filmie znaczącą rolę. Mężczyzna nie do końca zgadza się z postrzeganiem go w kategorii przeszłości i przyszłości czy w ogóle w jakichkolwiek kategoriach. Do (nomen omen) czasu, aż musi zmierzyć się z faktem, że czas – czy tego chcemy, czy nie – ma na nas ogromny wpływ i aż nazbyt wyraźnie dzieli nasze życie na poszczególne etapy, nie wspominając już o tym, że nadchodzi moment, kiedy po prostu może go zabraknąć. Superbohaterowie ostatecznie więc mierzą się z upływem czasu, własnymi kłamstwami, mniejszymi i większymi zdradami, śladami przeszłości, odmiennym spojrzeniem w dal. Paolo Genovese serwuje widzom komediodramat jakże inny od poprzednich swoich filmów. Nie jesteśmy tu uwikłani w ciasną sieć kłamstw i zdrad, w której niemal każdy ma niemało za uszami; nie docieramy także do pytania, ile złego w nas siedzi, w jakim stanie jest nasza moralność i do czego bylibyśmy się w stanie posunąć, by spełnić nasze najskrytsze marzenia. Jednak kolejny raz dostajemy opowieść o ludzkiej naturze – skomplikowanej tak bardzo, jak to tylko możliwe. A kiedy do opowieści o tej naturze dodamy jeszcze opowieść o relacjach między dwojgiem kochających się ludzi – mamy gwarancję, że to nie będzie ani jednoznaczna, ani jednostronna historia. Marco i Anna są równoprawnymi bohaterami tej historii. Z jednej strony moglibyśmy być nimi, z drugiej jednak jest to niemożliwe, bo każda opowieść i każdy związek jest inny. Wszyscy jesteśmy bohaterami swoich historii. Przy odrobinie wysiłku stajemy się superbohaterami. Genovese ma już doświadczenie w bardzo bliskiej pracy kamery z aktorami, w intymności między nimi, w ciasnej atmosferze, w której spiętrzają się zarówno dobre, jak i złe emocje i stany. Nic dziwnego więc, że nie zawodzi i tym razem, dając nam obraz ludzi, którzy przez dziesięć lat tworzą związek może nie idealny, ale idealny w dążeniu do tego, by w ogóle go utrzymać, by wytrwać w tym wszystkim, co miłością nie jest, ale jest potrzebne do tego, by razem z tą miłością stworzyć coś, co przetrwa, co nie rozpadnie się przy pierwszej próbie, przy pierwszym ostrzejszym zakręcie, po pierwszej burzy i wichurze, która strąca dachy. Aktorzy – Alessandro Borghi i Jasmine Trinca – oddali świetnie nie tylko chemię między dwojgiem przyciągających się przez ponad dekadę ludzi, ale także wiarygodnie odegrali swoich bohaterów jako jednostki, dając im życia i osobowości, w które wierzymy – w niektórych ich zachowaniach się odnajdujemy, w innych nie, ale za każdym razem widzimy w nich mężczyznę i kobietę, którzy przeżywają swoje życie – i starają się to robić najlepiej, jak potrafią. Walczą o miłość i nie odpuszczają, choćby wydawało im się, że jest już za późno. Tracą coś, by zrozumieć wartość tego, co wypadło im z rąk. A potem schylają się desperacko wręcz, by zdążyć to złapać. Kłócą się, podnoszą głosy i opadają im ręce – dokładnie tak, jak nam. Nie ma w nich grama sztuczności, a ich żywe twarze, pełne emocji i bogate w mimikę sprawiają, że przez te niemalże dwie godziny oglądamy nie aktorów, ale prawdziwych ludzi, którzy walczą o miłość, związek i to, do czego rwie nam się serce. I choć przeskoki w czasie, które pozwalają nam prześledzić chaotyczne momentami dziesięć lat historii tych dwojga, mogą się wydać zbyt szybkie, zbyt nagłe, to trzeba oddać twórcom, że kolory zdjęć towarzyszące kolejnym etapom wspomnień są odpowiednio dobrane do czasu przeszłego, a i same przejścia są zrealizowane sprawnie i zgrabnie. Również muzyka staje się dopełnieniem włoskiego filmu, a utwór Downtown z 1964 roku, choć niejednokrotnie wykorzystywany już w kinie czy telewizji (Przerwana lekcja muzyki, serial Zagubieni), nie brzmi tu wcale odtwórczo czy nudno, idealnie wpasowując się w klimat tak samego filmu, jako dzieła pełnego technikaliów, jak i jako opowiadanej historii. Superbohaterowie to film, który nie tyle gloryfikuje długoletnie związki, ile pokazuje, że życie i relacje międzyludzkie są po prostu niewyobrażalnie skomplikowane i nie jest żadną sztuką – poddawać się, odpuszczać, zdradzać, nie wybaczać, kłócić się, obstawiać przy swoim, słowem: żyć całkowicie po swojemu i liczyć, że ktoś kiedyś po prostu to zaakceptuje. Sztuką czy raczej, zgodnie z tytułem filmu, supermocą jest próbować, starać się: nieważne czy jesteśmy w związku rok, pięć lat, dziesięć czy pięćdziesiąt. Nieważne, czy chodzi o miłość, czy o przyjaźń. Superbohaterowie Paola Genovese to ludzie, którzy się obrażają, unoszą dumą, rozstają – ale nie zacietrzewiają się w swoich żalach. Wyciągają rękę, widzą swoje błędy, dostrzegają szansę na niepowtarzalne uczucie tam, gdzie ktoś, kto nie korzysta z tych supermocy (bo wierzę, że prawie wszyscy je mamy), zwyczajnie odejdzie, nie obracając się za siebie ani razu. Superbohaterowie nie muszą być, co więcej, laurką dla monogamii czy dla związków heteroseksualnych. To raczej pochwała – i być może zachęta – dla człowieka, który wie, że kompromisy, rozmowy, wyciąganie ręki, kontakt fizyczny, druga szansa, czas, który nam pozostał – to nasze jedyne supermoce. Ale takie, których nikt nam nigdy nie odbierze, których możemy użyć zawsze i wszędzie – jeśli tylko chcemy. Dopóki mamy czas. Superbohaterów warto obejrzeć, bo te niecałe dwie godziny nie pójdą na marne. Seans skłania do przemyśleń, ale też nie brakuje w nim uśmiechu. Fani filmów opowiadających w sposób błyskotliwy i szczery o zwykłym życiu powinni być usatysfakcjonowani. Podobne wpisy:

Za nami uroczysta premiera filmu "(Nie)znajomi", czyli polskiej wersji "Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie". Aleksandra Domańska dotrzymała słowa i na wydarzeniu pojawiła się bez grama makijażu. Jak odtwórczyni jednej z głównych ról w "(Nie)znajomych" prezentowała się na ściance? Zobacz zdjęcia!

^{wtorek, 2 marca 2021 (13:56) Komediodramat „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” to jeden z największych włoskich hitów ostatnich lat. Szacuje się, że oryginalny film i jego kilka międzynarodowych remake’ów zarobiły w kinach na całym świecie 270 milionów dolarów. Teraz twórcy tego filmu zajmują się tworzeniem komedii romantycznej zatytułowanej „Per Tutta La Vita” („Na całe życie”). Kasia Smutniak i Alba Rohrwacher / FERRARI Film „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” opowiada o kilku parach znajomych, którzy podczas kolacji poznają swoje sekrety za sprawą zabawy, która polega na tym, że każdy musi ujawnić pozostałym treść powiadomień, wiadomości i smsów, które pojawią się w telefonie. Rozmowy telefoniczne też są jawne. Bohaterami nowego filmu również będą pary, a konkretnie cztery małżeństwa, które dowiadują się, że ich śluby były nieważne, bo udzielone przez osobę podszywającą się pod księdza. Czy zgodzą się po raz kolejny powiedzieć sobie „tak”, a może wykorzystają tę nadarzającą się okazję do rozstania? – czytamy w oficjalnym opisie komedii romantycznej „Per Tutta La Vita”.Jak informuje portal „Variety”, reżyserem filmu „Per Tutta La Vita” jest Paolo Costella, jeden ze współscenarzystów „Dobrze się kłamie...”. Scenariusz filmu też napisał on razem z Paolo Genovesem, reżyserem „Dobrze się kłamie...” oraz z Antonellą Lattanzi. Film jest obecnie w fazie postprodukcji, a w rolach głównych wystąpili w nim Claudia Gerini („Suburra”), Filippo Nigro („Gliniarze to dranie”), Carolina Crescentini („W domu wszystko dobrze”) oraz Fabio Volo.„Ten niewiarygodnie utalentowany zespół filmowców udowodnił wcześniej filmem +Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie+, że potrafi tworzyć uniwersalne historie o ważnych rzeczach. Jesteśmy dumni z tego, że pomożemy zmaksymalizować potencjał tego specjalnego filmu najpierw w tradycyjny sposób, a potem poprzez remaki. Ale o tym później” – powiedział Jonathan Decker z produkującego film „Per Tutta La Vita” studia Voltage film twórców „Dobrze się kłamie...” nie jest jedynym włoskim tytułem z potencjałem na międzynarodowy sukces, który promuje aktualnie studio Voltage Pictures. Innym takim filmem jest anglojęzyczny „Time Is Up” z Bellą Thorne i włoskim gwiazdorem muzyki pop Benjaminem Mascolo. (PAP Life)} Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie < > Ocalić od zapomnienia. Ocalić od zapomnienia. Koncert Koncert upamiętniający zmarłych artystów. Widzowie usłyszą KONTAKT 669 895 798 Mój profil Zaloguj się film Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie film Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie Dodaj do ulubionych Ulubione Grupa przyjaciół podczas wspólnej kolacji postanawia, w ramach niewinnej zabawy, czytać na głos każdy przychodzący sms, a każdą rozmowę telefoniczną prowadzić w trybie głośnomówiącym. Co z tego wyniknie? Czy naprawdę nikt nie ma nic do ukrycia? Czy ich związki przetrwają taką próbę? CZYTAJ WIĘCEJ CZYTAJ WIĘCEJ Polecane z kategorii film Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie

Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie w Praga. Harmonogram i bilety na nadchodzące filmy. Edison Filmhub, niedz., 29.09.2019, 19:00. Znajdź najnowsze wiadomości, bilety, aktualne informacje na GoOut.

Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie to gorzki dramat o współczesnym pokoleniu i refleksja, czy prawda to termin pozytywny czy negatywny. 7 Jedność czasu, miejsca i akcji przy równoczesnym zachowaniu dynamiki i utrzymaniu uwagi widza, kiedy dzieje się to na ekranie, nie w teatrze, to duże wyzwanie. Podjął się go Paolo Genovese w Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie i nie spadł z wysokiego konia. Stworzył porządny, nie tylko poprawny, ale z mocą dialogową dramat i gorzkawy traktat o kłamstwie, parafrazując: „Czasami ludzie potkną się o prawdę. Ale prostują się i idą dalej, jakby nic się nie stało”. Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie (2016) - Kasia Smutniak, Edoardo Leo, Marco Giallini, Alba Rohrwacher, Giuseppe Battiston, Anna Foglietta, Valerio Mastandrea Bliscy sobie przyjaciele spotykają się na jednej z wielu w swoim życiu kolacji. Dania się dogotowują, wszyscy przygotowują, a kolejne wina zostają odkorkowane. Jedynym urozmaiceniem ma być przedstawienie przez Pepe reszcie przyjaciół swojej nowej dziewczyny – ostatecznie jednak dostała gorączki i nie mogła dotrzeć. Słowa, słowa, słowa i nagle z subtelnej refleksji jednych z gości na temat sekretów, ktoś proponuje grę. Wszyscy wyciągają telefony, swoje czarne skrzynki i jeżeli któreś z nich dostanie wiadomość to odczytuje to na głos, a jeżeli ktoś zadzwoni to odbiera przy wszystkich rozmawiając na głośnomówiący. Tak naprawdę to nie gra – grą było wszystko co bohaterowie robili wcześniej. Wieczór degustacji potraw i żartów, zamieni się w wieczór coming-outów. Reżyser nie szprycuje przestrzeni ani fabuły, a doskonale napisany dialog pozwala się spełnić temu filmowi – jak w porządnym dramacie. Komedii tutaj mniej, a przynajmniej jest ona tak naprawdę wyważonym refrenem w celu zwodzenia. Gra doprowadzi do sporych rewolucji i przewrotów. Okaże się, że przyjaciele od lat, nie znają się w ogóle. Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie (2016) - Giuseppe Battiston, Alba Rohrwacher Demistyfikacja nastąpi etapowo, a zwrotów akcji nie zabraknie. Jednocześnie nikt daleko od stołu nie odejdzie, a akcja nie przesunie się mocno w czasie. Reżyser w pewnym momencie staje w rozkroku w tezach – nie wiadomo czy wymierza siarczysty policzek wszelkiemu kłamstwu i pokazuje jak niestabilny to grunt i ślepy zaułek, czy idzie za Seneką: Kłamać nigdy nie wolno, ale nie zawsze trzeba mówić całą prawdę. W mniej ekstatycznej formie Rzezi Polańskiego, film pokazuje ile rzeczy może wydarzyć się w czterech ścianach, kiedy tylko ludzie zdzierają z siebie wszelkie powłoki ochronne, którymi współcześnie są telefony. Jedno pomieszczenie, siedem osób (na pewno nie siedmiu wspaniałych) i mnóstwo nieprzerysowanych katastrof oraz emocji. Żywy kawał kina. Poza tym: Dobre się kręci kino w takim aktorskim towarzystwie.

Przyjaciółki odc. 253 (sezon 21) Serial obyczajowy Inga dowiaduje się, że Nisa ukrywa przed ojcem pewne rzeczy. Patrycja i Mikołaj pomagają Anicie szukać Filipa. Ankę czeka niespodzianka, ponieważ Staś przyprowadza do domu swoją dziewc

się kłamie w miłym towarzystwieDodano: 21:31, Żródło: STUDYJNE CENTRUMReżyser:Paolo GenoveseObsada:Kasia Smutniak, Giuseppe Battiston, Anna Foglietta i inniCzas trwania:97 minutGatunek:KomediaKilka zaprzyjaźnionych par spotyka się pewnego ciepłego wieczoru na kolacji. Każdego dręczą inne kłopoty, każdy ma inny pomysł na ich rozwiązanie. Sympatyczne towarzystwo, pyszne jedzenie i zbliżające się zaćmienie księżyca mają pomóc rozluźnić się i zapomnieć o troskach codzienności. W rzeczywistości jest to jednak początek próby sił, testu na szczerość, wierność, oddanie i cierpliwość. Ktoś proponuje grę: do zakończenia wieczoru wszystkie wiadomości, maile i rozmowy staną się publiczne, przy stole nie będzie tajemnic. Czy taka igraszka z prywatnością może skończyć się dobrze? Obsypany nagrodami przebój włoskich kin w reżyserii Paola Genovesego to opowieść o grupie przyjaciół badających głębię wzajemnych relacji i eksperymentujących z własnymi słabościami, żądzami, potrzebami i nadziejami. To pełne czułości i przemyślane połączenie lekkiej komedii i gorzkiego dramatu, osadzone w idei oczyszczającego, inteligentnego dialogu. W rolach głównych Kasia Smutniak i Alba Rohrwacher. Międzynarodowa premiera filmu miała miejsce na festiwalu Tribeca.

Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie. 89 min komediodramat Włochy 2016. sobota, 28 października 22:25. Dziś, 22:00 HBO HD. Rozgrywka Dziś, 22:10

{"type":"film","id":752725,"links":[{"id":"filmWhereToWatchTv","href":"/film/Dobrze+si%C4%99+k%C5%82amie+w+mi%C5%82ym+towarzystwie-2016-752725/tv","text":"W TV"}]} powrót do forum filmu Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie 2018-11-19 08:50:18 Szaleństwo, właśnie widziałam ten sam film na Netflixie, w wersji francuskiej pod tytułem " Nic do ukrycia" - z opisu wynika że to ta sama fabuła. Na forum nic... Może mi się tylko wydawało? Assa5in Nie, nie wydawało Ci się. Zaczęłam go właśnie oglądać. CannibalTrill obejrzałem oba, klatka w klatkę. jedno pytanie tylko...na ch** i czemu Netflix to zrobił ;) Assa5in Właśnie to samo pomyślałam. Kurczę ten sam scenariusz ale aktorów zupełnie nie kojarzę :) ^{#Nieznajomi #DobrzeSięKłamie #RemakeRimejkoza jako śmiertelna choroba przenoszona drogą pieniężną jeszcze nie rozprzestrzeniła się w Polsce na dużą skalę, al}

„Dobrze się kłamie” po obu stronach Wisły Spektaklove i producenci komediowych hitów “Boeing Boeing”, “Imię”, “Ludzie inteligentni” sięgnęli po przebój kinowy “Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”. Adaptację oraz tłumaczenie przygotował Bartosz Wierzbięta – mistrz dowcipnych dialogów, znany między innymi ze “Shreka” i “Pingwinów z Madagaskaru”. „Dobrze się kłamie”, dotykający problemów małżeńskich par w średnim wieku, wyreżyserował Marcin Hycnar. To pełne wrażliwości i nastrojowości połączenie lekkiej komedii i gorzkiego dramatu, osadzone w duchu oczyszczającego oraz błyskotliwego dialogu. „Dobrze się kłamie” w reżyserii Marcina Hycnara jest spektaklem dotykającym problemów małżeńskich par w średnim wieku. To pełne wrażliwości i nastrojowości połączenie lekkiej komedii i gorzkiego dramatu, osadzone w duchu oczyszczającego oraz błyskotliwego dialogu. Czy zastanawialiście się kiedyś, kto spośród Waszych przyjaciół coś ukrywa? Kto kłamie codziennie albo przynajmniej “nieco ściemnia”? A może by tak zacząć grać w otwarte karty? Co z tego może wyniknąć? Zanim sprawdzicie to w domu, wybierzcie się koniecznie do teatru na “Dobrze się kłamie”. Grupa przyjaciół co jakiś czas spotyka się na kolacji. Tym razem planują wspólnie oglądać zaćmienie księżyca. Jego fazy według wielu wierzeń wpływają na nasze zachowanie i nastrój. Ludzie mogą stać się nieprzewidywalni… Zaczęło się jak zwykle. Żarty, ploteczki, docinki – jak to wśród przyjaciół – wesoło. Do czasu, gdy ktoś zaproponował grę. Co stanie się kiedy wszyscy podzielą się zawartością swojego telefonu, ujawnią maile i SMS-y? Szybko okazuje się, że w ten sposób na jaw zaczynają wychodzić kolejne tajemnice skrywane nie tylko przed znajomymi, ale głównie współmałżonkami. W towarzystwie dochodzi do kolejnych konfliktów, które trudno jest zażegnać. Komu „ściemnianie” wyjdzie na dobre, a kto całkowicie się pogrąży? Oglądacie na własną odpowiedzialność. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo, że spektakl skłoni Was do zrewidowania przyjaźni, zakończenia związku, a nade wszystko pozbycia się swojego smartfona. „Dobrze się kłamie” – Mała Warszawa (scena Spektaklove): 11 października, godz. 30 października, godz. 11 listopada, godz. 14 listopada, godz. 4 grudnia, godz. 5 i 6 grudnia, godz. „Dobrze się kłamie” także w Buffo: 28 października, godz. 29 października, godz. 27 listopada, godz. 28 listopada, godz. i 10 grudnia, godz. 30 grudnia, godz.