Kremy pachną tak pięknie, że zawartość tych tubek chętnie bym zjadła. Mogą być dodatkiem do prezentu, lub razem z zestawem dwóch pomadek (21,90 zł) oraz świecą (25,90 zł) stanowić oddzielny zestaw. Moja córka zawłaszczyła wszystkie mini zestawy w uroczych domkach. O tym waniliowym z bergamotką mogę już zapomnieć.
Kolejny SMS z pytaniem „Co robisz?”, a może rozmowa telefoniczna z kontrolą pt. „Gdzie jesteś?”. W Twojej głowie kłębią się myśli, że może w tej właśnie chwili Twój partner lub partnerka nie jest w pracy, lecz oddaje się cielesnej przyjemności z inną osobą? Będziesz sprawdzać jej/jego telefon po powrocie i kieszenie w poszukiwaniu dowodów „zdrady”? Twoja chorobliwa zazdrość może zniszczyć nawet z pozoru najtrwalszy związek. Dlatego dowiedz się, jak z nią walczyć. Spis treści: Silna zazdrość – czym jest? Obsesyjna zazdrość w związku Zazdrość w związku – jakie mogą być konsekwencje? Chorobliwa zazdrość – skąd się bierze? Jak radzić sobie z zazdrością? Zazdrość w związku a pomoc psychologa Silna zazdrość – czym jest? Zazdrość to powszechna, ale bardzo skomplikowana emocja. To połączenie poczucia niepewności, przytłoczenia, strachu, wątpliwości i zagubienia. To naturalne, że od czasu do czasu odczuwasz zazdrość. Koleżanka kupiła nową torebkę od znanego projektanta? Znajomi wybierają się w podróż na Malediwy? Współpracownik dostał awans, może kolega kupił samochód z salonu? Takie przejawy zazdrości, która jest chwilowa i mija, są całkiem normalne. Ale w dłuższej perspektywie zazdrość może mieć negatywny wpływ na jednostkę i jej relacje. Typowe objawy silnej zazdrości to uraza, frustracja, zniecierpliwienie, złość i ogólne przejawy agresji oraz czynienie nieprzyjemności. Długotrwała, chorobliwa zazdrość może skutkować toksycznymi związkami, słabą wydajnością pracy, a nawet chorobą psychiczną. Obsesyjna zazdrość w związku Jestem zazdrosna/jestem zazdrosny o swoją drugą połówkę. Znasz to zdanie? Ty też jesteś zazdrosna/zazdrosny, kiedy Twój partner znika Ci z oczu? A może codziennie boisz się, że nagle przyjdzie i powie Ci, że odchodzi, bo ma kogoś innego? Robisz z tego powodu karczemne awantury? Chorobliwa zazdrość lub obsesyjna zazdrość to stan, w którym dana osoba ma silne przekonanie, że jej partner lub małżonek jest niewierny, bez żadnego dowodu na poparcie swojego oskarżenia. To zaburzenie pojawia się, gdy dana osoba na siłę szuka dowodów zdrady, które często odnoszą się do normalnych wydarzeń. Robi wszystko, byleby tylko znaleźć wręcz na siłę poparcie swoich twierdzeń. Kiedy można mówić o chorobliwej zazdrości w związku? Przede wszystkim obsesyjna zazdrość w relacji romantycznej ma miejsce, gdy: masz problemy z zaufaniem drugiej osobie; nie radzisz sobie z faktem, że Twoja druga połówka spędza czas z osobami płci przeciwnej; wzbudzasz w partnerze poczucie winy, gdy wypominasz mu spotkanie z innymi osobami; stale wysnuwasz podejrzenia zdrady; często dzwonisz do partnera, aby sprawdzić, gdzie jest i z kim spędza czas; potrzebujesz stałego kontaktu i wysyłania wiadomości do drugiej połówki; stale sprawdzasz telefon partnera i przeszukujesz jego rzeczy; kontrolujesz czas obecności partnera w mediach społecznościowych i aktywność w Internecie; masz pretensje, że spędza z Tobą zbyt mało czasu, chociaż poświęca Ci każdą wolną chwilę; krytykujesz sukcesy partnera w pracy, na uczelni itd.; izolujesz partnera od jego rodziny i przyjaciół; stosujesz szantaż emocjonalny do kontrolowania zachowań drugiej strony; obwiniasz partnera za wszystkie konflikty w związku, pomimo oczywistych problemów spowodowanych Twoją obsesyjną zazdrością. Zazdrość w związku – jakie mogą być konsekwencje? Mówi się, że odrobina zazdrości jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Owszem, miło jest słyszeć, gdy ktoś z uśmiechem na ustach i kokieteryjnym spojrzeniem powie, że „jestem o Ciebie zazdrosna/zazdrosny”. To może być sygnał, że trzeba coś zmienić na lepsze, albo przypomnienie, aby bardziej docenić związek. Jednak ta „odrobina” czasami zmienia się w „gar” wylewanych żali, uporczywą i chorobliwą zazdrość, która może również prowadzić do wszelkiego rodzaju negatywnych komplikacji. Wśród najczęstszych wymienia się: negatywny wpływ na związek i partnerskie relacje; ciągłe kłótnie i pretensje; rozstanie lub rozwód; bezsenność lub problemy ze snem; ataki paniki; napięciowe bóle głowy i migreny; ból w klatce piersiowej; nadciśnienie; bóle brzucha i biegunki; zmiana wagi (tycie przez zajadanie stresu lub chudnięcie przez niejedzenie z powodu „zaciśniętego” żołądka). Kiedy zajmujesz się zazdrością, oddalasz się od osoby, do której ją czujesz. Możesz odczuwać silny stres i stracić spokój ducha z powodu kurczowego trzymania się drobnych rzeczy. W ciężkich przypadkach chorobliwa zazdrość może również wpłynąć na Twoje zdrowie psychiczne i doprowadzić Cię do depresji lub załamania nerwowego. Chorobliwa zazdrość – skąd się bierze? Czasami wszechobecna zazdrość może wskazywać na głębszy problem związany ze zdrowiem psychicznym. Patologiczna zazdrość może być oznaką innego, nawet podstawowego problemu zdrowotnego, takiego jak: schizofrenia, zaburzenie afektywne dwubiegunowe, lęk, problemy z samokontrolą, alkoholizm, dysfunkcje seksualne, osobowość borderline, paranoja, zespół stresu pourazowego. Osoby, które mają niskie poczucie wartości, są bardzo niepewne siebie, a nawet niespokojnie patrzą w przyszłość, częściej stają się zazdrosne i wątpią w zaangażowanie emocjonalne partnera. Niepewny styl przywiązania również odnosi się do chorobliwej zazdrości. Jak radzić sobie z zazdrością? Radzenie sobie z uczuciami zazdrości może być trudne, dlatego ważne jest, aby odzyskać kontrolę i nauczyć się zdrowych sposobów na radzenie sobie z tym toksycznym uczuciem. Jak nie być zazdrosnym? Oto kilka sposobów. Praktykuj medytację uważności Znalezienie odosobnionego, spokojnego miejsca do medytacji może pomóc Ci zastanowić się nad swoimi uczuciami, nauczyć się być ze sobą i powoli uspokoić swoje emocje. Medytacja pomaga ludziom inaczej przetwarzać emocje, dzięki czemu uczą się reagować w korzystniejszy sposób. Może również pomóc Ci być bardziej uważnym i docenić to, co masz i z kim jesteś. Uczciwie mów o swoich uczuciach Otwarta i jasna komunikacja z partnerem, przyjacielem lub współpracownikiem to dobry sposób na zaangażowanie innych w rozmowę o swoich uczuciach. Rozmowa o tym, co czujesz, czego się boisz i obdarzenie drugiej strony zaufaniem, pomoże Ci oraz innym poczuć się bardziej komfortowo. Przejmij kontrolę nad swoimi lękami Niepewność jest główną przyczyną zazdrości, więc poświęcenie czasu na przepracowanie swoich lęków i obaw pomoże Ci na dłuższą metę. Kiedy świadomie podejdziesz do swojej niepewności, odkryjesz, skąd się biorą Twoje obawy i nauczysz się sposobów radzenia sobie z nimi, będziesz w stanie lepiej odnosić się i komunikować się z partnerem. Idź na spacer i spędź czas na łonie natury Spędzanie czasu na łonie natury pomaga zmniejszyć uczucie niepokoju, depresji, stresu i innych problemów ze zdrowiem psychicznym. Istnieje silny związek między czasem spędzonym na łonie natury a ogólną poprawą stanu psychicznego. Czasami zmiana otoczenia lub sytuacji może poprawić Twoje podejście i Twój sposób myślenia. Naucz się rozmawiać o miłości Zazdrość może powstać z przypuszczeń. Łatwo zapomnieć, że każdy jest inny i inaczej doświadcza miłości. Każdy ma indywidualne doświadczenia, które kształtują to, kim jest, dlatego ważne jest, aby dowiedzieć się, pod jakimi względami różnisz się od swojego partnera. Przeprowadź głębsze rozmowy o tym, co zapewnia Ci bezpieczeństwo, czego się boisz, czego oczekujesz w związku i jak Twój partner może Cię wesprzeć. Ćwicz jogę Joga pozwala wyrażać emocje poprzez swoje ciało. Ćwiczenia fizyczne mają wiele zalet, ale joga pomaga również znaleźć równowagę wewnętrzną. Kiedy zachowasz spokój w duszy, łatwiej Ci będzie przetwarzać zazdrość w centrum Twojego umysłu. Prowadzone medytacje i zajęcia jogi mogą pomóc Ci w przywróceniu tej brakującej równowagi, co pozwoli poznać pełen zakres Twoich emocji. Ustal swoje oczekiwania Zazdrość jest bardzo realnie odczuwana także przez osobę, na którą ją przenosisz. Rujnuje zaufanie i oddala Cię od partnera. Aby pomóc sobie nawzajem w budowaniu zaufania w związku, ustalcie kilka podstawowych zasad i wspólnie omówcie oczekiwania dotyczące tej relacji. Prowadź dziennik Zapisywanie swoich myśli, zachowań i emocji w dzienniku, a później przeczytanie ich na głos może pomóc Ci uświadomić sobie, jak naprawdę się czujesz oraz zbadać negatywne wzorce myślowe. Kiedy już będziesz w stanie zidentyfikować niektóre ze swoich zapisanych uczuć, możesz zacząć pracować nad ich rzeczywistym „uzdrawianiem”. Ćwicz techniki radzenia sobie z zazdrością Radzenie sobie z pojawiającą się zazdrością może Ci pomóc w powstrzymaniu niepokoju, dopóki nie będziesz w stanie poradzić sobie z podstawowymi problemami. Odwrócenie uwagi od zazdrości może również pomóc Ci w powstrzymaniu się od negatywnego działania i zrobienia czegoś, co mogłoby zaszkodzić związkowi. Kiedy więc odczuwasz chorobliwą zazdrość i znów rozmyślasz nad tym, co robi teraz Twój partner, spróbuj odwrócić uwagę od toksycznych myśli, zanim staną się przytłaczające. Możesz wybrać się na spacer, poczytać książkę, obejrzeć ulubiony serial lub poświęcić 10 minut na zrobienie czegoś uspokajającego np. relaksującą kąpiel. Pamiętaj o własnej wartości Kiedy zazdrość skłania Cię do porównywania się z innymi lub boisz się, że partner zostawi Cię dla kogoś innego, Twoja samoocena może być zaniżona. Zamiast skupiać się na negatywnych myślach, zwalcz niską samoocenę. Na przykład przypomnij sobie rzeczy, które cenisz w swoim partnerze i związku, pomyśl o tym, co robisz dobrze oraz znajdź czas na robienie rzeczy, które lubisz. Zazdrość w związku a pomoc psychologa Jeśli zazdrość zaczęła wpływać na Twój nastrój i nie jesteś w stanie jej kontrolować nawet po wielokrotnych próbach samokontroli, porozmawiaj ze specjalistą. Uzyskanie obiektywnej opinii i wskazówek od profesjonalisty zawsze będzie pomocne w radzeniu sobie z zazdrością. Psycholog to osoba, która może pomóc Ci zrozumieć popełniane błędy i odbudować własne poczucie wartości. Zaczniesz pracę od zrozumienia tego, dlaczego w ogóle jesteś zazdrosny/zazdrosna. Daj sobie szansę na odbudowanie zaufania i naprawienie relacji oraz zawalcz o siebie i swoją samoocenę. Gotowość do zmiany daje dużą szansę na odwrócenie toksycznej sytuacji i pozbycie się chorobliwej zazdrości. Możesz wybrać się na terapię indywidualną, grupową lub skorzystać także z konsultacji psychologa online.
Nie ma sensu być zazdrosnym o przeszłość: nie można go zmienić. Musimy żyć w dzisiejszych czasach i myśleć o przyszłości. Dodatkowe informacje o byłym związku młodego człowieka mogą wywołać silne uczucie zazdrości. Porównania mentalne z poprzednio wybranym prowadzą do silnej traumy emocjonalnej.
Zazdrość. I to ukłucie w sercu … bo to koleżanka – a nie ty – otrzymała awans w pracy, wygrała wycieczkę, buduje wymarzony dom albo cokolwiek innego, czego jej zazdrościsz. No bo ona to ma, a ty nie! Zazdrość to uczucie, które towarzyszy ludziom od początku świata. Dlaczego zazdrościmy innym ludziom i czy możemy przestać to robić? Jaką korzyść mamy z zazdroszczenia innym i czy jest jakiś sposób, abyśmy przestali być zazdrośni o życie i sukcesy znajomych? Lubię przyglądać się zachowaniom innych ludzi. Chętnie bawię się w obserwatorkę i ostatnio zauważam, że na czasie jest zazdrość. Zastanawiam się jaką korzyść ludzie mają z zazdroszczenia innym? Co dzięki temu osiągają…. i czy jest jakiś sekretny sposób, aby przestali być zazdrośni o życie znajomych (poza usunięciem kont z portali społecznościowych)? Co to jest zazdrość? Zazdrość to uczucie, które towarzyszy ludziom od początku świata. Silna emocja, która odpowiada za tak wiele tragedii w życiu i pcha ludzi do intryg oraz irracjonalnego działania. Motyw zazdrości pojawia się w Biblii, przewija się w literaturze i filmie. Często jest główną siłą napędową, na której opiera się fabuła filmów i książek. Zazdrość to silna emocja, która może doprowadzić do zaniepokojenia, smutku, złości, zawiści czy depresji. Często zazdrościmy innym ludziom sukcesów, naszym zdaniem lepszego życia czy tego, co posiadają. To jeden z siedmiu grzechów głównych i jedna z najbardziej destrukcyjnych emocji, która potrafi zniszczyć motywację, marzenia, entuzjazm i radość. Wiesz jak to jest, czujesz się źle i jakaś siła popycha cię do bycia kimś, kim nie jesteś. A wtedy ranisz drugą osobę, bo nie potrafisz cieszyć się jej sukcesem czy osiągnięciami. Cytaty o zazdrości Wielu mądrych ludzi wypowiedziało mnóstwo słów na temat zazdrości. Oto 5 moich ulubionych cytatów o zazdrości: „Zazdrość to najczęściej sobie świadczone odszkodowanie za bezsilność wobec cudzego sukcesu.” Władysław Loranc „Zazdrościć to uznać swoją niższość” Pliniusz Młodszy „Zazdrość to jeden z objawów niewiary w samego siebie” Alfred Aleksander Konar „Nie porównuj swojego życia, z życiem innych. Nie masz pojęcia, o co chodzi w ich podróży. Zazdrość jest stratą czasu! Masz wszystko, czego Ci potrzeba” Regina Brett „Nie pozwól nikomu, by gasił twój blask, tylko dlatego, że razi go w oczy”. Zdecydowana większość ludzi zazdrości rodzinie, znajomym lub przyjaciołom. Każdego dnia psychoterapeuci słuchają od swoich klientów o zazdrości. Co najbardziej wywołuje w ludziach uczucie zazdrości? Pieniądze mają znaczenie. Pozycja finansowa wpływa na pryzmat, w jaki postrzegamy naszych znajomych, szczególnie jeśli masz wyższe zarobki od przeciętnych. Związek i partner to kolejna sprawa, której zazdrościmy najbliższym. Płodność i posiadanie potomstwa to czynnik, który wywołuje zazdrość. Atrakcyjność fizyczna wpływa na naszą samoocenę bez względu na wiek. Wiele osób porównuje swoją urodę z koleżankami lub kolegami, zazdroszcząc im urody. Waga to kolejny czynnik wpływający na naszą samoocenę. Osoby z nadwagą uważają, że ich wygląd negatywnie wpływa na ich codzienne życie. Najczęściej zazdrościmy szczupłej figury. Sukces zawodowy – zazdrościmy go innym, kiedy wiąże się z zarobkiem większej ilości pieniędzy. I niby lubimy naszych znajomych, ale bardziej wolimy zaspokajać własne potrzeby, bo wówczas czujemy się szczęśliwi. Zazdrość jest i zawsze będzie częścią przyjaźni – to prosty fakt natury ludzkiej. Zasadniczo zazdrość dotyczy konkurencji, ponieważ każda osoba porusza się przez życie i stara się zaspokoić swoje podstawowe potrzeby. Zatem konkluzja jest następująca: im bardziej spełnione są różne aspekty życia – romantyczne, towarzyskie, rodzinne, zawodowe i hobby – tym mniej zazdrościsz komukolwiek. Psychologiczne podłoże zazdrości Powinniśmy być zadowoleni, gdy innym ludziom dobrze się wiedzie, ale niestety nasz mózg nie działa w ten sposób. Jaka jest historia zazdrości oraz jej psychologiczne aspekty? Zazdrość jest pragnieniem posiadania lub odczuwania czegoś, co doświadcza inna osoba. Uczuciu temu często towarzyszy mnóstwo emocji. Poznaj psychologiczne aspekty zazdrości. Być może pozwoli Ci to przestać zaciskać zęby z zawiści na wieść o sukcesach przyjaciół. 4 psychologiczne aspekty uczucia zazdrości 1. Sprawia, że się rozwijamy Po co, u licha, odczuwamy zazdrość? Czyż nie lepiej byłoby dla wszystkich, gdybyśmy mogli żyć w spokoju i podziwiać dobra materialne, partnerów, wspaniałe domy i ogólny życiowy sukces innych ludzi? Jednak według psychologii zazdrość pozwala nam się rozwijać. Wpływa na naszą samoocenę, doprowadza do momentu, w którym porównujemy się z innymi i konkurujemy z nimi. Zazdrość motywuje nas do podejmowania działań, by osiągnąć to, co posiada inna osoba. Wszystkie te impulsy są dobre, jeśli chodzi o zagwarantowanie przetrwania. 2. Istnieją dwa różne rodzaje zazdrości Przeprowadzono szereg badań psychologicznych, które wykazały, że uczucie to można podzielić na dwie różne emocje. A są to zazdrość złośliwa i zazdrość łagodna. Okazuje się, że złośliwa zazdrość koncentruje się na osobie i jest powiązana z urazą, irytacją i silnym pragnieniem pozbawienia innych danej rzeczy lub osłabienia radości z sukcesów. 3. Może wpływać na nasze zdrowie Nawet sobie nie wyobrażamy, jak silnym uczuciem jest zazdrość. Kiedy jesteśmy zazdrośni, wówczas zostają pobudzone obszary naszego mózgu odpowiedzialne za rejestrowanie bólu fizycznego. 4. Posiadanie kont w mediach społecznościowych sprzyja zazdrości Media społecznościowe mogą wywoływać silne uczucia zazdrości, bo prezentujemy na nich najlepsze zdjęcia – na plaży z ukochanym, na imprezie z przyjaciółmi czy w towarzystwie rodziny. Przeprowadzone badania pokazują, że zazdrościmy stylu życia swoim znajomym, a uczucie to często powoduje depresję. Dlaczego zazdrościmy innym? Często, kiedy faktycznie osiągamy to, czego chcemy, zapominamy, że dawniej było to naszym celem czy marzeniem. Zazdrość innym jest bardzo powszechnym uczuciem. Szkoda tylko, że nie bierzemy pod uwagę pracy czy cierpienia, które druga osoba doświadczyła, aby zdobyć lub osiągnąć to, co posiada. Nie widzieliśmy jej trudu, poświęcenia, potu czy łez. Zapominamy, że ona również ma problemy. Zazdrość jest wynikiem nadmiernej analizy życia innych ludzi oraz ich surowego (i często niesprawiedliwego) oceniania. Bycie zazdrosnym z psychologicznego punktu widzenia oznacza, że pragniesz zwiększenia poczucia własnej wartości. Kwiaty nie myślą o konkurowaniu z roślinami rosnącymi obok nich – po prostu kwitną. Naszym celem nie powinno być bycie lepszym od innych ludzi, czy posiadanie więcej niż oni, ale bycie lepszą wersją siebie samych. Zazdrość o osiągnięcia czy stan posiadania innych ludzi jest dość konkretnym drogowskazem, który podpowiada, że nie koncentrujesz się na tym, co właściwe. Większość ludzi skupia się na tym, że znajomi posiadają to, czego oni pragną. A nie daj Boże, niech Ci znajomi pochwalą się tym na Facebooku. Często osoby znajdujące się po drugiej stronie ekranu, widząc to, zielenieją z zazdrości (dobrze, że ich wtedy nie widzimy). Ralph Waldo Emerson powiedział, że „zazdrość jest ignorancją”. Zdecydowanie zgadzam się z tym amerykańskim poetą i eseistą. Jest to uczucie, które ma złe skutki: prowadzi do goryczy i zawiści może przerodzić się w depresję sprzyja cierpieniu i niezadowoleniu psuje relacje z innymi ludźmi popycha do czynów, których normalnie byśmy nie dokonywali negatywnie wpływa na nasze zdrowie Mimo wszystko uczucie to jest ciągle obecne w naszym życiu. Zazdrościmy innym ludziom wyglądu, talentów, sukcesów zawodowych, relacji biznesowych, stanu posiadania czy zarobków. Czas uwolnić się od zazdrości. Czy można ją przezwyciężyć? 6 kroków, by zmienić swoje życie i przestać zazdrościć innym ludziom 1. Skoncentruj się na tym, co dobre w twoim życiu. Jednym z powodów, dla których zazdrościmy czegokolwiek drugiemu człowiekowi, jest fakt, że zaczęliśmy postrzegać cuda i błogosławieństwa pojawiające się w naszym życiu za coś oczywistego. Zastanów się: jesteś zdrowa, masz rodzinę i przyjaciół, talenty? Jesteś wyjątkowa, a twoje życie jest niezwykle cenne! 2. Przestań porównywać się z innymi. Nikt z nas nie ma w życiu wszystkiego. Porównywanie się z innymi zawsze będzie skazane na porażkę, bo zawsze pojawią się osoby, które mają w życiu lepiej niż ty. Niestety zawsze porównujemy najgorsze z tego, co wiemy o sobie, z najlepszymi założeniami dotyczącymi innych. Każda osoba doświadcza prób, problemów i słabości. To czyni nas ludźmi. 3. Unikaj ludzi, którzy nieustannie mówią o swoich zarobkach, nowych samochodach, ekstrawaganckich wakacjach czy najnowszych kolekcjach ubrań. Przebywając w takim towarzystwie, szybko wpadniesz w pułapkę, polegającą na porównywaniu się z innymi. 4. Bądź wdzięczna za swoje życie. Wdzięczność sprawia, że przyciągamy do swojego życia zadowolonych ludzi. Dostrzegaj najmniejsze dobro, które pojawia się w twoim życiu. I naucz się za nie dziękować. Masz mnóstwo powodów do wdzięczności. 5. Ciesz się z sukcesów innych ludzi. Kiedy ktoś otrzyma to, czego pragniesz, wyraź szczerą radość. Przestań postrzegać życie jako nieustanną rywalizację. Radość jest zasobem nieograniczonym. A moment, gdy nauczysz się doświadczać radości ze szczęścia i sukcesów innych, to dzień, w którym zrobisz ogromny krok, by pokonać zazdrość. 6. Bądź hojna, bo dobro wraca. Nawyk hojności jest niezbędny w życiu. Poświęć swój czas i przeanalizuj swoje finanse, umiejętności i talenty. Być może jest jakaś organizacja charytatywna, którą możesz weprzeć. Poświęć czas, energię i pieniądze, by pomóc tym, którzy mają mniej niż ty. W taki sposób nauczysz się doceniać to, co posiadasz oraz to, kim jesteś. 8 nawyków ludzi, którzy nigdy nie zazdroszczą Odrobina zazdrości z pewnością nie jest szkodliwa, ale nagromadzenie zbyt dużej ilości tej silnej emocji może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Uczucie to jest powiązane ze zwiększonym wytwarzaniem hormonów stresu w organizmie, a nawet podwyższonym ryzykiem wystąpienia chorób. Istnieją pewne zachowania, które wszyscy możemy ćwiczyć, aby wyeliminować tego zielonego potwora z naszego życia. Poznaj nawyki ludzi, którzy wykorzystują proste rozwiązania i nie zazdroszczą innym. Nawyki ludzi, którzy nie zazdroszczą Ludzie, którzy nigdy nie zazdroszczą, otaczają się ludźmi godnymi zaufania. Jeśli jesteś w dobrym towarzystwie, twoje emocje też są. Ważne jest jednak, aby być swego rodzaju wsparciem dla innych. Mają wysokie poczucie własnej wartości. Jeśli czujesz się dobrze ze sobą i masz wysoką samoocenę, nie zazdrościsz sytuacji ani relacji innym osobom. Cieszą się z sukcesów innych ludzi. Niezależnie od tego, czy twój współpracownik dostał awans, czy twój najlepszy przyjaciel się oświadczył, ważne jest, aby pamiętać, że jego historia nie jest twoją historią. Sukces jednej osoby nie oznacza, że ponosisz porażkę. Chodzi o to, żeby cieszyć się swoim życiem, zamiast chcieć cudzego. Są wdzięczni za to, co posiadają. Wdzięczność sprawia, że przestajesz zbytnio skupiać się na życiu innych ludzi, a skupiasz się na swoich sprawach. Warto regularnie prowadzić zapiski w Dzienniku Wdzięczności, dzięki temu, zamiast zazdrościć sukcesów innych, koncentrujesz się na sobie. Wiedzą, kiedy żyć offline. Nie jest tajemnicą, że miliony ludzi na całym świecie każdego dnia korzystają z mediów społecznościowych. Publikujemy nasze najlepsze zdjęcia, meldujemy się w interesujących miejscach, jadamy smaczne posiłki, spędzamy romantyczne chwile z ukochanymi i dzielimy się relacjami z uroczystości rodzinnych. Przeprowadzone badania sugerują, że zbyt intensywne korzystanie z mediów społecznościowych może wywoływać negatywne emocje takie jak zazdrość u naszych znajomych. Dlatego oderwanie się od ekranu smartfona to jedna z najlepszych rzeczy, jaką możesz dla siebie zrobić. Nie szukają aprobaty u innych ludzi. Nie porównują się do innych. Amerykańska dziennikarka i pisarka Regina Brett napisała: „Nie porównuj swojego życia z życiem innych. Nie masz pojęcia, o co chodzi w ich podróży. Zazdrość jest stratą czasu! Masz wszystko, czego Ci potrzeba”. Warto wziąć sobie te mądre słowa do serca. Jeśli ciągle zestawiasz swoje życie z życiem kogoś innego, istnieje szansa, że znajdziesz coś, co cię zasmuci. Zamiast tego po prostu skup się na pozytywach – w swoim życiu i życiu innych. Wszyscy od czasu do czasu doświadczamy uczucia zazdrości, bez względu na to, jak bardzo chcemy wierzyć, że jesteśmy ponad nim. Ta silna emocja wywodzi się z bardzo podstawowego pragnienia: chcę tego, co mają inni. Zazdrość to odpowiedź na osobę, która odnosi sukcesy bądź ma cechy lub umiejętności, których sami pragniemy, a do tego wiąże się z odczuwaniem braku w porównaniu z tą osobą. Podsumowując, zazdrość to strata czasu. Zamiast marnować na nią życie, zajmijmy się sobą i swoimi sprawami. I dajmy swobodnie żyć innym.
Twój zazdrosny przyjaciel ma osobistą zemstę przeciwko tobie i znajdzie winę we wszystkim, co zamierzasz zrobić, nawet jeśli je komplementujesz. Za każdym razem, gdy poczujesz, że robisz postępy, wyślizgną się i zmoczą w zimnej wodzie. Pamiętaj tylko, aby być bardzo cierpliwym i szczerym. # 7 Rób co możesz, aby poczuć się lepiej.
Witam, bardzo proszę o odpowiedź: jestem z moim partnerem w związku ponad 6 lat, w tamtym roku się zaręczyliśmy , ale jest on bardzo zazdrosny. Ostatnio poszłam na Wigilię pracowniczą i zostałam przez niego wyzwana od najgorszych, napisał mi smsa że nie chce już ze mną być no bo przecież na pewno go tam zdradziłam. Ja przez ten cały związek starałam się nie wychodzić bez niego na imprezy, za to on chodził sobie na dyskoteki z kolegami i ja nie miałam do niego o to pretensji. Co mam zrobić? KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu Jak zachować dobre wrażenie zrywając? Dzień dobry. Sugerowałbym rozmowę z partnerem na temat jego stosunku do Pani oraz rozważenie sensowności trwania w związku, w którym traktowana jest Pani jak przysłowiowa "własność". Pozdrawiam. 0 Dzień dobry! Obsesyjna zazdrość jest rodzajem przemocy, na którą nie trzeba się zgadzać i wobec której można protestować. Zachęcam do osobistego kontaktu z psychologiem, aby miała Pani pomoc i wsparcie w reagowaniu na zazdrość. Pozdrawiam! 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Witam mam problem związany z moim partnerem – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka Jak żyć z zazdrosnym chłopakiem? – odpowiada Mgr Magdalena Nagrodzka Jak walczyć z moją chorobliwą zazdrością? – odpowiada Mgr Bożena Waluś Zazdrość o dziewczynę i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Anna Ingarden Początki zazdrości rok po ślubie – odpowiada Mgr Przemysław Mućko Wielu partnerów w życiu obecnej partnerki – odpowiada Mgr Aleksandra Tyszka Jak rozmawiać z partnerem, kiedy podejrzewam go o zdradę? – odpowiada Mgr Łucja Fitchman Chorobliwa zazdrość partnera o byłych – odpowiada Piotr Bochański Jak mam pokonać zazdrość i bardziej ufać partnerowi? – odpowiada Mgr Bożena Waluś Dlaczego partner nie mówi, że mnie kocha? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka artykuły
Nauczyć się nie być zazdrosnym. Naucz się ufać bliska osoba. Zacznij od pozwolenia mu na łowienie ryb z przyjaciółmi i złóż sobie przysięgę, że nie będziesz dzwonił do niego co pół godziny, słuchając uważnie, próbując złapać kobiece głosy(nauczenie się zaufania ukochanej osobie pomoże w wskazówkach z artykułu).
Chorobliwa zazdrość? skąd się bierze? Jak możemy regulować zazdrość, odzyskać kontrolę nad sobą i nie zniszczyć związku. Lekarstwo na zazdrość, naucz się ufać i uratuj swój związek, Zazdrość, ehhh temat rzeka, pisałam o niej już wcześniej powołując się na tę ⇓ doskonałą książkę (jeszcze zanim wyszła w języku polskim). skoro historia zazdrości pewnie sięga prapoczątków powstania człowieka; skoro zazdrość dotyczy nie tylko naszych dalekich kuzynów małp ale także psów a nawet szczurów!(Morris i in., 2008). skoro zazdrość to jeden z częstszych problemów z jakim borykają się pary które znam, to zdecydowanie jest o czym pisać. Czym zazdrość jest na pewno wiecie, ale dla przypomnienia: a dla tych co zatęsknili za klasyką tutaj oryginalna piosenka Lekarstwo na zazdrość, naucz się ufać i uratuj swój związek, Uwaga, nie zamierzam pisać w tytule że to recenzja bo wtedy olewacie moje artykuły i nie czytacie. A ja nigdy nie piszę o samej książce – wręcz przeciwnie, książka jest dla mnie okazją do omówienia jakiegoś tematu. Recenzja jest efektem ubocznym. Taka okazja nadarzyła się po przeczytaniu książki: Lekarstwo na zazdrość, naucz się ufać i uratuj swój związek. Autor, Robert Leahy jest nie dość że znawcą tematu to jeszcze pięknie pisze: “Wszyscy jesteśmy upadłymi aniołami (…) Nikt nie jest wolny od zazdrości, urazy, zawiści, nudy, złości czy rozczarowań.” Ale zacznijmy od początku, Każda Emocja ma sens Każda nasza emocja ma głęboki sens ewolucyjny, czyli musi być użyteczna dla naszego gatunku, inaczej by odpadła na drodze selekcji naturalnej. Czas trwania współczesności w porównaniu dla całego czasu kiedy nasz mózg ewoluował jest niczym pierd mamuta (krótki). Część naszego mózgu odpowiedzialna za emocje nie zdążyła się jeszcze zaktualizować do współczesności. Dlatego niektórzy mówią o gadzim mózgu, inni o umyśle jaskiniowca, w każdym razie jak pięknie napisano w Harvard Business Review: Możesz wyciągnąć człowieka z epoki kamienia łupanego, ale epoki kamienia łupanego z człowieka – nigdy -Nigel Nicholson Sawanna, czy tam jaskinia – nieważne Więc wyobraźmy sobie te stare, prehistoryczne czasy: żyjemy w grupkach na sawannie. No dobrze, ale moja licentia poetica, zezwala mi na pewne zmiany w tej opowieści, więc wyobraźmy sobie jednak proszę jaskinię (choć w sumie otwarta przestrzeń sawanny jest jeszcze bardziej zagrażająca, dobra: stop!). Wyobraźmy sobie tamte czasy, czasy samych zagrożeń. A więc urodziłaś się w brudnej jaskini, chodzisz w skrawkach kiepsko oprawionej skóry, zwykle głodna i nocą często zziębnięta. Ojciec spadł ze skały, brat umarł na jakąś dziwną chorobę (był cały w komiczne kropki), siostra została zabita przez mamuta. Choroby, głód, wypadki są twoją codziennością. Wyobraź sobie, że się NA CIEBIE POLUJE. Tak, dokładnie, wychodzisz normalnie rano na ganek (przed jaskinią) a tu nagle SRU! i już przemierzasz sawannę niesiona na kłach tygrysa szablozębnego. Matka jaskiniowca No więc żyjesz w tej jaskini straumatyzowana licznymi i tragicznymi śmierciami twoich krewnych. Masz 8 dzieci. Żywicie się tym co znajdziecie na bieżąco (jakieś jagody, liście, szczaw- wiadomo podstawa), ale głównie głodujecie. Czasami zdarza się że twój facet coś upoluje. Wtedy jest wielkie święto: jecie mięso i wreszcie idziecie spać najedzeni. Macie też skóry, czasami futra, dzieci mogą się pobawić zębami i pazurami bestii. Jest czadowo, to jedyne wasze szczęśliwe dni. Poza tym twój facet broni ciebie i dzieci przed innymi mężczyznami, niestety ale przemoc jest dla was codziennością. Zazdrosna Kobieta z Jaskini I teraz któregoś dnia, widzisz jak twój mężczyzna opierając się o skalistą ścianę patrzy głęboko w oczy tej lafiryndzie z rudymi kłakami, ona natomiast się cała wygina, zagina i macha rzęsami. K****! ledwo toto od ziemi odrosło a już odbijać mi faceta chce – myślisz. I dobra, podchodzisz do tej rudej i mówisz: ostatni raz Cię widzę z moim facetem, a nawet w tym kwadracie jaskini -albo tego pożałujesz! Sącząca się trucizna zazdrości Czy rozpoznajecie ten jad? Taka właśnie jest zazdrość! No nic dziwnego! Przecież nasze dzieci muszą coś jeść i być bezpieczne! Więc jeśli spojrzymy na emocje, jako na wysoko dostosowane programy ewolucyjne, które mają pomagać w przetrwaniu gatunku to naprawdę nie powinniśmy się dziwić, że zazdrość pcha nas do zepchnięcia tej rudej ze skały, no, albo przynajmniej do rozmyślań na ten temat. Czy to oznacza że mamy się poddać emocji i zrobić jakąś krzywdę rywalce? (no weź, tylko taka tyci, tyci zemsta). Dokładnie na odwrót, mamy przyznać, że ta emocja istnieje i że ma wielką władzę nad nami. Nie ma nic groźniejszego niż nierozpoznawane, nie uznawane emocje. To właśnie wtedy niszczymy nasze związki, rabujemy samych siebie z fajnych relacji. NIE, emocje trzeba regulować. Trudne to w kulturze która tak łatwo unieważnia to co czujemy: Co poradzą ci ludzie kiedy powiesz im o zazdrości Jak czytamy w książce na stronie 15, typowe teksty ludzi w reakcji na komunikat o zazdrości będą mniej więcej takie: Pewnie masz niskie poczucie własnej wartości. Musisz przestać o tym myśleć. Spróbuj myśleć pozytywnie. Dlaczego karzesz samego siebie? Nie masz prawa odczuwać zazdrości. Nie zrobiłem nic złego. Powinieneś po prostu mi zaufać. Jesteś porąbany. dodam jeszcze kilka od siebie: Powinnaś się cieszyć że masz młodzą siostrę. Przecież chciałeś braciszka. Chyba mam prawo mieć inne przyjaciółki? To naprawdę podłe, że jesteś zazdrosna o dziecko! Unieważnianie jest przeciwskuteczne Mam nadzieję, że czytelnicy bloga doskonale zdają sobie sprawę że to wszystko unieważnienia. Czyli ktoś mówi nam że nasze emocje są złe, błędne, wydziwione czy przesadzone. Tymczasem emocje po prostu są, przychodzą do nas i zmieniają się jak pogoda. Tak rozumiem, że pogoda w stylu burzy śnieżnej (zazdrość) nie jest może ulubioną, jednak zżymanie się na jej istnienie jest po prostu absurdalne, zupełnie nieskuteczne a często szkodliwe. Emocje są jak pogoda Wysokie poczucie wartości nie chroni nas przed burzą śnieżną, nie możemy też nie myśleć o burzy śnieżnej bo tylko wylądujemy w śnieżnej zaspie, mówienie sobie, że świeci słońce kiedy biała maź wali nam w twarz jest dość absurdalne, tak samo sugerowanie że celowo wywołuję śnieg, by się ukarać czy że mam magicznie zatrzymać zawieję. pozostałe punkty to w drugą stronę, czyli druga osoba tłumaczy się, że nie spowodowała przecież tej śnieżnej burzy więc burza powinna zniknąć. Czy to oznacza że mamy położyć się w zaspie i załamać? A może zbudować igloo i siedzieć tam z naszym ukochanym przez wieczność żeby zawsze być go pewnym? Wręcz przeciwnie, żadne z tych rozwiązań nie sprawi że zrobi nam się naprawdę ciepło (że zazdrość zmaleje). Zazdrość: najważniejsze informacje: Robert Leahy świetnie podsumował najważniejsze informacje o zazdrości (s. 35) że: to potężna emocja, najczęściej towarzyszą jej różne emocje: lęk przed opuszczeniem, złość, wstyd, niepokój, bezradność, poczucie beznadzieji, smutek, istnieje różnica pomiędzy czuciem zazdrości a działaniem pod jej wpływem, nie jesteś sam, prawie u każdego da się wzbudzić zazdrość, to ewolucja wbudowała w nas emocje w tym zazdrość, zazdrość jest inna u mężczyzn (seksualna) niż u kobiet (emocjonalna) → tutaj więcej, zazdrość występuje od kiedy ludzie są na ziemi, a można ją prześledzić do czasów kiedy człowiek nauczył się pisać, zazdrość dotyczy wszystkich, występuje nawet u niemowląt, dzieci i zwierząt! Czy jesteś zazdrosna? zazdrosny? No dobra, to skoro już wiemy że mamy przesrane, to spróbujmy się jakoś odnaleźć w tej trudnej sytuacji. Na początek test, czy faktycznie zazdrość cię dotyczy (Leahy s. 39). Teraz proszę cię żebyś odwołała się do swojego Umysłu Emocjonalnego. Nie do mądralińskiej która przeczytała wszystkie poradniki i rozwinęła się tak bardzo, że lada dzień zacznie lewitować. Tylko do tego rozwrzeszczanego, zapłakanego dzieciaka wewnątrz ciebie, głuchego na wszelkie racjonalne argumenty. Patrz bardziej na swoje zachowanie, emocje, niż poglądy. Oceniaj każde pytanie według tej skali: 0 – Nigdy 1 – Rzadko 2 – Czasami 3 – Często 4 – Zawsze Test na Zazdrość Wypytuję partnera/partnerkę o jego/jej wcześniejsze związki. Denerwuję się, kiedy słyszę o jego/jej wcześniejszych związkach. Porównuję się z jego/jej byłymi partner(k)ami i to mnie dręczy. Wypytuję partnera/partnerkę, żeby się dowiedzieć, co się dzieje. Kiedy mój partner/partnerka wychodzi beze mnie, pytam go/ją, z kim rozmawiał(a) lub kto siedział obok niego/niej. Staram się przerywać rozmowy mojego partnera/ partnerki z innymi osobami płci przeciwnej. Staram się sprawdzać maile lub SMS-y mojego partnera/partnerki. Sprawdzam rozmowy telefoniczne i wiadomości mojego partnera/partnerki. Sprawdzam GPS mojego partnera/partnerki, żeby dowiedzieć się, gdzie był(a). Domagam się od partnera/partnerki zapewnień, że mogę mu/jej zaufać. Zamykam się w sobie, gdy mam podejrzenia wobec partnera/partnerki. Oskarżam partnera/partnerkę o to, że interesuje się kimś innym. Błagam partnera/partnerkę, by nie flirtował(a) z innymi. Krytykuje partnera/partnerkę lub – gdy wydaje mi się, że może być kimś zainteresowany/zainteresowana -mówię negatywne rzeczy o tej osobie. Staram się wzbudzić w partnerze/partnerce poczucie winy. Kiedy jestem zazdrosna/zazdrosny, próbuję sprowokować partnera/partnerkę do kłótni. Kiedy jestem zazdrosna/zazdrosny, próbuję uwodzić mojego partnera/partnerkę, by odzyskać pewność siebie lub poczuć się lepiej. Śledzę partnera/partnerkę, by dowiedzieć się, co się dzieje. Grożę partnerowi partnerce rozstaniem, separacją lub rozwodem. Grożę partnerowi partnerce użyciem przemocy. Byłem agresywny/byłam agresywna, kiedy czułem/czułam zazdrość. Staram się powstrzymywać partnera/partnerkę przed wyjazdami lub robieniem różnych rzeczy. Krytykuję siebie przy partnerze/partnerce. Szukam innych partnerów/partnerek. Flirtuję z innymi, żeby wzbudzić zazdrość w partnerze/ partnerce. Nie ufam mojemu partnerowi/mojej partnerce. Martwię się, że partner/partnerka może mnie zdradzać. Nie lubiç, gdy mój partner ma koleżanki z pracy lub przyjaciółki, które mogą być dla niego atrakcyjne./Nie lubię, gdy moja partnerka ma kolegów z pracy lub przyjaciół, którzy mogą być dla niej atrakcyjni. Denerwuję się, jeśli mój partner/partnerka kogoś dotknie lub pocałuje, albo tańczy z kimś innym. Denerwuję się, jeśli jakaś osoba płci przeciwnej wydaje się zainteresowana moim partnerem/partnerką. Najpierw zobacz czy dostrzegasz coś w swoich odpowiedziach. Może coś cię zaskoczyło w tym teście na zazdrość? Odkryłaś coś nowego? Według autora 4 odpowiedzi czasami (lub więcej) oznacza że możesz mieć problem z zazdrością, jeśli zdobyłaś 12 lub więcej punktów to raczej masz problem i zazdrość w związku przysparza ci cierpień. Zazdrość UZASADNIONA Cały ten artykuł NIE DOTYCZY sytuacji kiedy moja zazdrość jest UZASADNIONA czyli faktycznie zostałam zdradzona przez partnera, partnerkę. Wtedy, jeśli chcemy nadal być razem obowiązują zupełnie inne zasady, →opisane tutaj. Generalnie emocji uzasadnionych faktami najczęściej nie regulujemy (chyba że naprawdę w wyjątkowych sytuacjach musimy). W przypadku zazdrości uzasadnionej mogę sobie wyobrazić różne sytuacje kiedy muszę zazdrość regulować bo jest dla mnie niepomocna np.: partner/ka mnie zdradza ale moje emocje są nieefektywne (za silne) bo np. trzymam nóż i mam ochotę coś zrobić i to przyniesie mi jeszcze więcej problemów. partner/ka mnie zdradza, ale moje wartości i/lub wiara nie pozwalają mi się rozstać (wszelkie rozmowy, by się rozstał/a z kochanką/kiem zawiodły), nie mam więc wyjścia niż regulować emocje. oczywiście życie pisze dużo dziksze scenariusze, na pewno jest wiele takich przykładów. Zazdrość NIEUZASADNIONA Uwaga! to wszystko dotyczy zazdrości NIEUZASADNIONEJ (ewentualnie nieefektywnej, za silnej itp). Czyli mam kogoś, kto jest obiektywnie godny zaufania, ale mimo to zazdrość mnie zalewa przy każdej okazji. wyjeżdża w delegację a ja nie mogę spać. wychodzi z kolegami a ja się męczę – chcę mu tego zabronić. spędza czas z dzieckiem a ja siedzę i bardzo to przeżywam. przyjaciółka ma inne przyjaciółki a ja nie mogę tego znieść kiedy się z nimi widuje itd. Mój partner flirciarz Trudność rośnie, kiedy mój partner jest uwodzicielski z natury. Są takie osoby, które flirtują nie zdając sobie z tego sprawy. Niektóre robią to zawsze i wszędzie i z każdym. Nie wspomnę nawet o piramidalnej trudności gdyby osoba z którą jestem miała styl osobowości lub wręcz zaburzenie osobowości histrionicznej. Oczywiście bycie w parze wymaga kompromisów. Jasne, że mogłabym poprosić partnera żeby nie spotykał się ze swoimi byłymi. Jednak kompromis to ustępstwo również z mojej strony, nie mogę więc zabronić mu takich spotkań (jeśli chcę zdrowej relacji, musi być równowaga w dawaniu i braniu). Chorobliwa zazdrość Tak potocznie mówi się na kogoś kto odczuwa nieuzasadnioną zazdrość: że jest chorobliwie zazdrosny. Ja jednak wolę takie określenia które nie obarczają nas dodatkowo wstydem. Przypominam o wielkim znaczeniu meta emocji (nazywanych też emocje wtórne). Meta emocje to emocje z powodu emocji. Kiedy zawstydzamy ludzi, że coś czują, wtedy mogą się zacząć stale wstydzić swoich doświadczeń wewnętrznych. Wstyd jest emocją która każe ukrywać. Mamy potem ludzi którzy zaprzeczają temu co czują, spychają swoje emocje tak głęboko, że na wierzchu zostaje tylko złość, lub pozorny spokój. Przecież ja się wcale nie złoszczę Takie osoby potem: z zaciśniętymi szczękami mówią: ja się przecież wcale nie wkurzam; mówią podniesionym głosem: przecież jestem spokojny; sprawdzają telefon partnera: wcale nie jestem zazdrosny; rzucają złośliwe uwagi: wszystko jest w porządku- mówią; wymiotują przed wyjściem na randkę: absolutnie się nie boję, to problem z żołądkiem. tak działa nasza “chłopaki nie płaczą kultura” – wiele osób nie ma pojęcia o tym że ma jakieś emocje. To zupełnie jakby ktoś nie wiedział że ma serce czy płuca. Zazdrość? u mnie? Mam nadzieję, że test rozwiał wasze wątpliwości i potraficie już przyznać: tak, czuję zazdrość, to problem w moim życiu. Bo jeśli to nie problem to nie czytaj tego, tylko pobaw się z psem, poczytaj jakąś powieść, zrób coś fajnego dla siebie. Tutaj rozmawiają osoby, którym zazdrość uprzykrza życie. Uprzykrza tak bardzo, że mają motywację by coś z nią faktycznie zrobić. Przywiązanie Nasze przywiązanie to matryca tego jak wchodzimy w związki, nasz wzorzec miłości czyli też: przekonania na temat tego jak związek powinien wyglądać; co powinnam robić, co powinna robić druga osoba (np. że koniecznie musimy dobrze wypadać wśród znajomych, że partner powinien obsypywać kwiatami albo dbać o dom, że powinnam mieć dużo przestrzeni i wolności w związku). wyobrażenie miłości, czym dla mnie jest miłość (np. walką z przeciwieństwami losu, że to euforyczne wzloty i straszliwe upadki, wieczną tęsknotą, cierpieniem, zazdrością). i wiele innych →zobacz jak wiele. Czym jest miłość? Niestety dużo z tych przekonań pozostaje poza naszym poznaniem. Podam wam przykłady z mojej pracy: osoba z przywiązaniem unikającym (często uważa siebie za bezpiecznie przywiązaną) – myślę że to dlatego ponieważ te osoby mało myślą na temat związku, nie dzielą włosa na czworo od nastoletniości na temat relacji w których są w stylu: “jak myślisz co on teraz zrobi?”; “czy robiąc XYZ nie zniszczyłam jej zaufania?”, powiecie: aaaa faceci, chodzi ci o różnice płciowe. Macie tylko trochę racji, 70% wśród osób przywiązanych unikowo to mężczyźni, ale zostaje 30%, czyli co 3 kobieta również ma unikowe przywiązanie. taka osoba może nie mieć dostępu do swoich przekonań albo mieć przekonania w stylu: najważniejsza w związku jest przestrzeń; nie chcę się skupiać na związku; nie mam ochoty na poważne zobowiązania; osoby lękowo zaabsorbowane będą z kolei z całym przekonaniem przekonywać że: miłość jest dla mnie najważniejsza; my jako para sobie wystarczymy, nie potrzebujemy innych ludzi; jestem bardzo zazdrosna i on/ona musi się dostosować; jestem wrażliwa i dlatego moja druga połowa (dbając o mnie) musi zgodzić się na moje zasady (nie, nie musi); jeśli się naprawdę kochamy nie powinniśmy mieć przed sobą tajemnic. Z pewnością takie przekonania będą bardzo przeszkadzać w zmianie. No dobrze, ale załóżmy, że mamy w miarę zdrowe przekonania i chcemy coś zmienić. Co mam z tym zrobić? Jeśli chcecie się dowiedzieć dlaczego typowe strategie “zazdrośników” (np. izolowanie się z drugą osobą, wzbudzanie zazdrości, zabranianie, obrażanie się, grożenie) nie działają to poczytajcie książkę (część 2: jak zazdrość staje się problemem). My natomiast zastanowimy się co można z tym wszystkim zrobić. Świadomość Emocji Pierwszym punktem bez którego nigdy nie ruszymy naprzód jest świadomość. Dużo ludzi uważa się za bardzo świadomych. Chodzili wiele lat na terapię. Z mojego doświadczenia bardzo rzadko wiedzą co się dzieje z nimi w danym momencie i dlaczego. Nie mają świadomości tu i teraz. Czyli ktoś może wiedzieć o sobie ogólnie, że bywa zazdrosny bo ostatni partner zdradzał a ojciec zdradzał matkę. Jednak dużo trudniej zatrzymać się w pół kroku zanim zacznę sprawdzać komuś telefon i powiedzieć do siebie: STOP!…ok, ten przymus sprawdzenia, te łzy w oczach, gorąco w brzuchu to właśnie zazdrość. Mam w głowie obrazy poprzedniej zdrady, trudne myśli o rozstaniu mnie bombardują – w takim razie wezmę gorącą kąpiel, zaczekam aż mi trochę przejdzie i wtedy się zastanowię co dalej. Regulowanie Emocji to co napisałam o zatrzymaniu się w pół kroku i gorącej kąpieli wykracza poza samą świadomość emocji, to już ich regulowanie. Musimy więc wiedzieć jak regulować zazdrość. Słuchajcie ja doskonale wiem, że nikomu kto jest zazdrosny nie spodobają się te metody. Nic dziwnego, oto kulturalna kobieta ma zmierzyć się z kobietą jaskiniową, nic dziwnego że tego nie chce, że się tego boi, że myśli że nie da rady. Emocje to też przymus zachowania Każda emocja zawiera w sobie jakiś przymus działania. Niektórzy mówią impuls działania, ale impuls wydaje się czymś co trwa sekundę, czymś ulotnym, czymś błahym i łatwym do zignorowania. Nie oddaje ani siły tego impulsu, ani tego że może trwać. Nie pokazuje wielogodzinnych tortur człowieka który mimo lęku eksponuje się na to czego się boi. Osoby, która się izoluje w smutku i próbuje zadzwonić do przyjaciela po pomoc ale od 3 godzin ma paraliż ręki i paraliż siebie i… nie jest w stanie sięgnąć po swój telefon. Dlatego wolę określenie przymus (bo słowa maja wielką moc). Tortury zazdrości Osoba która myśli że jest zdradzana jest niespokojna. Idzie do salonu (tam leży telefon lubego) podchodzi, mówi sobie: nieee, dobra, nie upadłam tak nisko, nie będę mu sprawdzać telefonu. Wraca do sypialni, nie może znaleźć sobie miejsca, wątpliwości nie pozwalają się na niczym skoncentrować. Obrazy jak ukochany zdradza wydają się takie realne, takie prawdziwe, łzy same ciekną po policzkach. Ja muszę się dowiedzieć! Znowu idzie do salonu, już, już wyciąga dłoń, znowu się powstrzymuje – i tak wiele razy. Krótki opis nie oddaje często wielogodzinnego mierzenia się z tymi emocjami. Chodzenia jak tygrys w klatce, który ma ochotę rozszarpać telefon domniemanego zdradzacza na strzępy, razem z flakami i zostawić wyprute kabelki na dywanie. Działanie odwrotne do emocji Najskuteczniejszą i najtrwalszą metodą radzenia sobie z każdą emocją jest działanie przeciwne do niej. Boję się – więc eksponuję się na to czego się boję. Złoszczę się na kogoś więc jestem super miła dla tej osoby. Smucę się – więc wychodzę z izolowania się. szerszy opis w każdej emocji w naszym cyklu: encyklopedia emocji. to jest absurdalnie trudne, bo oto cała ewolucja staje przeciwko nam. Tak silna emocja ma mnie na przykład powstrzymać (lęk) a ja się jej przeciwstawiam i robię to wiele razy jeśli ekspozycja ma się udać (o własnej historii ekspozycji pisałam tutaj). Przymusy zazdrości Do czego więc zmuszą nas zazdrość i jakie będzie działanie odwrotne? Mniej więcej wszystko to co w wyżej opisanym teście na zazdrość jest działaniem zazdrosnym, a jeśli zrobię odwrotnie to będzie metoda regulowania emocji. Czyli: “Wypytuję partnera/partnerkę o jego/jej wcześniejsze związki” tak zwane przesłuchania, działaniem przeciwnym będzie nie wypytywanie. “Staram się sprawdzać maile lub SMS-y mojego partnera/partnerki.” tak zwana inwigilacja, działaniem przeciwnym będzie powstrzymanie się od robienia tego. Sednem jest dawanie partnerowi, partnerce wolności, ufanie drugiej osobie i pamiętanie że nie można nikogo zmusić do miłości i nie da się nikogo upilnować. Ludzie robią co chcą, jeśli pragniemy związku z daną osobą i wierności jedynymi metodami które mogą pomóc to otwarta i regularna komunikacja i dbanie o związek. Pomyślcie sami, czy chcielibyście by życie z ukochaną osobą przypominało życie osoby podejrzanej o przestępstwo którego nie popełniła? Drugi ważny argument to samospełniające się proroctwo, jeśli ciągle uważacie że ktoś was zdradza to będziecie się tak zachowywać, co z kolei może sprawić że faktycznie tak się stanie. Dla wielu ludzi wierność w długotrwałym związku stanowi pewien wysiłek (przynajmniej czasami) po co się starać skoro w domu i tak jest atmosfera jakby to się już działo? Ja tymczasem kończę bo znowu się rozpędziłam, ale oczywiście o wiele więcej informacji znajdziecie w książce (również ebook) Lekarstwo na zazdrość, Robert Leahy, REBIS. Del Giudice, M. (2011). Sex Differences in Romantic Attachment: A Meta-Analysis. Personality and Social Psychology Bulletin, 37(2), 193–214. doi: Morris, P. H., Doe, C., & Godsell, E. (2008). Secondary emotions in non-primate species? Behavioural reports and subjective claims by animal owners. Null, 22(1), 3–20.
Zaborczy. Opętanie pochodzi z posiadania i odzwierciedla skłonność ludzi do gromadzenia i dumy z rzeczy, które posiadają. Mogą to być budynki (domy, posesje), maszyny (gadżety i samochody), kosztowności (ozdoby ze złota i diamentów), a nawet ludzie.
Faceci potrafią być zazdrośnikami, ale rzadko przyznają się do tego otwarcie. Najczęściej znoszą to uczucie w milczeniu i wypierają się go w odpowiedzi na zarzuty. Czasami zdarza im się obrażać na kobietę z zazdrości, krytykować jej zachowanie albo docinać w inny sposób. Jeżeli nie wiesz, o co chodzi twojemu facetowi, niewykluczone, że jest zazdrosny. Wyznanie Doroty: „Byłam z facetem 8 lat. Rozwiedliśmy się rok po ślubie” Najczęściej podejrzewamy, że nasz partner jest zazdrosny o byłego faceta, ale wcale nie musi tak być. Mężczyźni czują zazdrość z różnych powodów. Przyczyną równie dobrze może być nasz sukces, umiejętność odnalezienia się w trudnej sytuacji, łatwość nawiązywania kontaktów i spore grono znajomych. Tym razem skupiłyśmy się na zazdrości wynikającej z romantycznej relacji pomiędzy kobietą a mężczyzną. Jeżeli myślicie, że obejmuje ona swoim zasięgiem wyłącznie byłego faceta, jesteście w błędzie. Z czyjego powodu on jest zazdrosny? Według naszych ustaleń istenieje aż 8 podmiotów wywołujących to uczucie. Przyjrzyjmy się im. Fot. Byli partnerzy To nie tylko twój ostatni partner czy partner, z którym byłaś najdłużej wywołuje u faceta zazdrość. On nie znosi ich wszystkich. Możesz nie zdawać sobie sprawy, ale zastanawia się, co z nimi robiłaś i jak wielki stopień zażyłości łączył cię z każdym z nich. Pierwsza miłość Pierwsza miłość podobno jest najsilniejsza. Niekoniecznie jest nią były partner. Bardzo często uczucie bywa nieodwzajemnione albo niemożliwe do spełnienia. Nie zmienia to jednak faktu, że twój luby będzie o nią zazdrosny. W końcu w grę wchodzi silne zaangażowanie emocjonalne. Przyjaciel Twój facet zawsze będzie czuł do niego dystans i podejrzewał, że on zechce cię odbić. Nie wszyscy wierzą w przyjaźn damsko-męską. Poza tym trudno mu znieść świadomość, że zwierzasz się innemu mężczyźnie, lubisz jego towarzystwo i szukasz u niego rady. Facet będzie zazdrosny zwłaszcza wtedy, gdy z tym przyjacielem znacie się od dzieciństwa i najpierw biegniesz z problemem do niego. Fot. Przystojny sąsiad Wystarczy, że będziecie mówić sobie „dzień dobry”, a on będzie się do ciebie uśmiechał lub spoglądał znacząco. Twoje zaangażowanie nie ma znaczenia. Liczy się, że być może tamten jest tobą zainteresowany i twój facet ma konkurenta. Przystojny nieznajomy Faceci bywają też zazdrośni o przystojnych nieznajomych, których mijacie na ulicy. Zwłaszcza gdy wyglądają na bogatych i bardzo pewnych siebie. Zakompleksiony facet na pewno zareaguje niezadowoleniem. A oczko puszczane do ciebie przez nieznajomego czy nawet zwykły uśmiech staną sie zarzewiem konfliktu. Kot To nie żart. Twój kot może wywoływać u faceta zazdrość. Chodzi o czas, który mu poświęcasz, przytulanie, głaskanie i całowanie. Poza tym koty czasami sprawiają wrażenie, jakby chciały zagrać ludziom na nerwach – zwłaszcza tym, którzy odciągają od nich ich właścicielki. Fot. Przyjaciółka Poświęcasz jej czas, zwierzasz się, a czasami nawet preferujesz jej towarzystwo. To wystarczy, aby wywołać wybuch zazdrości. Na domiar złego media podsycają teraz temat związków homoseksualnych i eksperymentów miłosnych. „Moja dziewczyna jest wredna. To, co robi swoim koleżankom, napawa mnie obrzydzeniem” Ulubiony aktor Nie ma znaczenia, że nigdy się z nim nie spotkałaś na żywo i raczej nigdy się tak nie stanie. Nie ma znaczenia, że on ma żonę, dzieci i jest bardzo szczęśliwy. Nie ma znaczenia, że kochasz go platonicznie i po prostu podziwiasz. Facet będzie zazdrosny, bo chce, żebyś jego podziwiała najbardziej. On pragnie być w centrum twojego zainteresowania i i nie znosi żadnej konkurencji.
Zobacz także Zazdrość. Używane w pismach świętych słowo zazdrosny ma dwa znaczenia: (1) być żarliwym, mieć dużą wrażliwość i żywić głębokie uczucia względem ko
Zazdrość bywa patologiczna. Często zamienia się w paranoję. Staje się obsesją, powoduje lęk i niepokój. Czy życie z osobą nad wyraz zazdrosną jest możliwe? Bardzo często obawa przed utratą dotyczy kochanych przez nas osób (współmałżonek, dzieci, krewni), lecz może dotyczyć również miejsca pracy, zawodu, pieniędzy, sukcesu, prestiżu. Ludzie normalni cierpią na widok czy na myśl o tym, że przedmiot ich pragnień, lub posiadania odchodzi przyciągnięty lub zdobyty przez innego człowieka. Pobudza to zadawnione kompleksy niższości nigdy do końca nie przezwyciężone, i podmiot w tych wypadkach, przeżywa utratę jako opuszczenie, odrzucenie siebie, a co za tym idzie czuje się sfrustrowany, niższy od tamtego człowieka. Jednostki chore Osoby, u których dochodzą do głosu formy zazdrości patologicznej, przede wszystkim ogromnie cierpią. U podmiotów tych powtarzają się formy depresji, niepokoju, niepewności, poważne kompleksy niższości, stany paranoidalne. Generalnie są to osoby bardzo surowe, skrupulatne, posiadające wyjątkowe poczucie sprawiedliwości, które ja nazywam "kompleksem kata". Na pozór nie wydają się agresywne. W rzeczywistości, szczególnie w stosunkach z osobami zaprzyjaźnionymi i bliskimi, dochodzi w nich do wybuchu prawdziwych ataków przemocy. Ludzie patologicznie zazdrośni są jednak zawsze negatywni, destruktywni. Nigdy nie mówią nikomu komplementów, chyba że zostaną do tego zmuszeni, albo robią to rzadko. Nigdy nie przyznają, że ktoś inny mógł odnieść sukces. Zawzięcie zmniejszają znaczenie, wartość i zdolność, jakie posiada inna osoba. Ich życiowa energia oraz ich działalność umysłowa całkowicie, lub prawie całkowicie, pochłonięte są przez obsesję utraty osoby lub przedmiotu, z którymi są związani, do tego stopnia, że odbija się to na ich pracy i wszelkiej innej działalności, na hobby, rozrywkach, wakacjach, przyjaźniach. Życie we dwoje z tymi ludźmi jest niemożliwe: kontrolują, śledzą, podejrzewają, poddają w wątpliwość wszystko, co im się powie, na śmierć zanudzają partnera pytaniami ograniczając do minimum jego wolność. I wreszcie z własnym "ja" są w stosunkach złych, autodestrukcyjnych. Wielu z nich chciałoby umrzeć. Częstokroć próbują odebrać sobie życie. Nie podobają się sami sobie, a życie stanowi dla nich wysiłek. Posiadają zawężony obraz świata. Nienawidzą, oczywiście, jakichkolwiek zestawień, porównań. Z trudem przychodzi im związać się z inną osobą, ponieważ powiązanie to stałoby się dla nich przyczyną niewypowiedzianych cierpień. Jednostki świadome Jednostki świadome to osoby, które miały odwagę zatrzymać się i spojrzeć w swoje wnętrze, stanąć naprzeciw własnego "ja", zdejmując maskę, eliminując alibi, usprawiedliwienia, nigdy nie oszukując samych siebie. Podejmują codzienną autoweryfikację w celu zmniejszenia do minimum swej nerwicy, z zazdrością i zawiścią włącznie. Zazwyczaj są to osoby bardzo pokorne, świadome swojej struktury psychicznej. Zbadały one całą swoją psychikę, docierając do najbardziej utajonych jej obszarów, i postanowiły przekształcić swoją osobowość, lub - mówiąc ściślej - uszlachetnić ją, uwolnić, odrywając ją coraz bardziej od potrzeb. Ludzie ci mają świadomość, że posiadają wielki wewnętrzny potencjał, gdyż wiedzą, że są stworzeniami Boga. Myślą tak nie tylko o sobie, lecz o całej ludzkości. Ich celem, ich misją, której czują się nosicielami, jest zdobywanie coraz większego stopnia świadomości duchowej. Na pewnym poziomie osobistej dojrzałości nie znają już ani zazdrości, ani zawiści. Są to osoby bardzo otwarte, ludzkie, chętnie niosące pomoc. Posiadają zawsze wielki ładunek życiowej energii. Są zawsze wesołe, nigdy nie przygnębione, chyba że w sposób fizjologiczny, funkcjonalny. Zazdrość nieuleczalna W swojej praktyce lekarza klinicznego spotykałem i nadal spotykam, niestety, również formy zazdrości nieuleczalnej z punktu widzenia ściśle naukowego. Jestem jednak przekonany, że doświadczenie ducha, to znaczy przywrócenie świadomości duchowej w pierwotnej postaci, może odnieść zwycięstwo również w tych przypadkach. Osoby poważnie zazdrosne, które przeżywają na przykład manie prześladowcze, ogromnie cierpią psychicznie, a ludzie żyjący obok nich muszą nauczyć się kilku strategii psychicznej obrony, jeśli nie chcą - niepostrzeżenie - sami się rozchorować. Zazdrość patologiczna jest zaraźliwa. Żyjąc z osobą poważnie dotkniętą przez nerwicę, trudno jest przez dłuższy czas pozostać zintegrowanym, zdrowym. Dlatego też pierwszorzędne znaczenie ma poznanie środowiska, w którym się żyje oraz typu osobowości ludzi, z którymi się przebywa. Wiadomo, że wielu ludzi zazdrosnych nie przyznaje się do tego, lecz to nie powinno wprowadzać w błąd żyjących z nimi osób. Należy zatem docenić powagę sytuacji i przyznać, że ma się do czynienia z podmiotem bardzo zazdrosnym. Poznanie dzieciństwa i młodości osoby zazdrosnej może okazać się bardzo pomocne dla zrozumienia jej obecnych zachowań. W jej przeszłości odnajdzie się elementy wskazujące na przyszłą osobowość. I wreszcie, nie powinno się zapominać o własnej godności moralnej. Nie należy biernie akceptować życia z osobą zazdrosną. Nie należy się też łudzić, że wszystko przejdzie bez celowego działania. Niestety, ten rodzaj nerwicowców nie zmienia się na korzyść z biegiem czasu. Rzadko się zdarza, aby człowiek zazdrosny, starzejąc się, wyzdrowiał. Jest natomiast wielce prawdopodobne, że stan jego się pogorszy. Nie dajcie się zatem opanować panice i wytyczajcie sobie cele przynajmniej w postaci obrony własnej tożsamości psychicznej i fizycznej. Lecz nie spieszcie się. Ludzie wierzący, mają wielką siłę, jaką jest cierpliwość. Wiedzą, że jedna ich część jest wieczna i nie szukają tutaj, na ziemi, szczęścia. Jeśli idzie się drogą rozwoju psychicznego i duchowego, zazdrość i zawiść nie wydają się nie do pokonania. Są one sytuacjami, z którymi trzeba się zmierzyć, próbami, z których trzeba wyjść zwycięsko a przynajmniej skonfrontować się. Więcej w książce: Zazdrość - cecha wrodzona czy nabyta? Jak przezwyciężyć uczucie stare a wciąż nowe? - Valerio Albisetti Tytuł i lead pochodzą od redakcji.
Zazdrość u kobiety - powody. Zazdrość u kobiet, jak i u mężczyzn, ma różne oblicza. Może być spowodowana naturalnymi instynktami, walką o swoją drugą połowę. Czasem jednak jest ona na tyle niezdrowa i destrukcyjna, że zaczyna obejmować wiele obszarów życia. Gdy niespędzanie ze sobą każdej chwili staje się problemem, gdy
Mawia się, że nie ma miłości bez zazdrości. Zastanawia mnie jednak, czy zazdrość to uczucie przypisane do miłości tak, jak nie ma dnia bez nocy i dymu bez ognia? A może to przysłowie wzięło się stąd, bo nie potrafimy sobie poradzić z zielonookim potworem, który pojawia się, kiedy kochamy? "Kiedy zaczynam spotykać się z kobietą, po jakimś czasie zauważam u siebie rosnącą nieufność, mówi Robert "Złapałam się na tym, że przeszukiwałam portal w poszukiwaniu czegoś, co mogłoby świadczyć o tym, że on też ma kilka tożsamości", mówi z kolei Małgosia Warto uświadomić sobie, że czym innym jest utrata zaufania, a czym innym nieuzasadniona obawa, która zabarwia nieufnością wszystkie nowe relacje Więcej artykułów znajdziesz tutaj. Na drugim biegunie zazdrości pojawia się zaufanie. Jak sprawić, by go nie stracić? - Kiedy zaczynam spotykać się z kobietą, po jakimś czasie zauważam u siebie rosnącą nieufność, która sprawia, że staję się zazdrosny - opowiada Robert, 36-letni analityk finansowy. Chyba dzieje się to w tym momencie, w którym zaczyna mi zależeć. Kiedy ona nie zadzwoni o ustalonej porze lub nie ma czasu na spotkanie, wyobraźnia zaczyna działać. Myślę: może już się mną znudziła, może poznała kogoś innego. To nieprzyjemne i męczące. Kiedy rozmawia z kimś przy mnie, staram się wyczuć, czy to mężczyzna i czy rozmowa nie zawiera jakichś podtekstów. Miewam pokusę sprawdzenia jej SMS-ów. To mnie upokarza, ale bywa silniejsze… - Poznaliśmy się w sieci, Michał okazał się bardzo atrakcyjnym facetem i zastanawiałam się, dlaczego szuka miłości w sieci - mów Małgosia, 33-letnia tłumaczka. - Przecież kobiety się za nim oglądają. No, ale w końcu i ja nie jestem taka najgorsza, a też nie poznałam nikogo ciekawego w swoim środowisku. Zaczęliśmy się spotykać. Zakochałam się, nie mogłam wprost uwierzyć w swoje szczęście. Któregoś dnia opowiadałam o nim z entuzjazmem swojej przyjaciółce, która też poznała swojego partnera online. Przekonywałam, że wszystko jest możliwe i pokazałam jej zdjęcia Michała. Beata spojrzała na mnie dziwnym wzrokiem, po czym pokazała mi kogoś bardzo do niego podobnego. Postanowiłyśmy to sprawdzić. Beata umówiła się na randkę, a ja gdy go zobaczyłam, przeżyłam szok. W kawiarni pojawił się Michał w całej okazałości. Jak mógł mnie tak oszukać? Okazało się, że rozmawiał z kilkoma osobami jednocześnie... Okazało się, że rozmawiał z kilkoma osobami jednocześnie - oneinchpunch / Shutterstock Od całej tej historii minęło kilka miesięcy, ale Małgosia nie potrafi już nikomu zaufać. - Ostatnio złapałam się na tym, że po poznaniu kolejnego mężczyzny, gorączkowo przeszukiwałam portal w poszukiwaniu czegoś, co mogłoby świadczyć o tym, że on też ma kilka tożsamości. Po trzech godzinach ocknęłam się i spytałam siebie, co ja robię? Otóż to. Warto uświadomić sobie, że czym innym jest utrata zaufania, będąca reakcją na postępowanie konkretnej osoby, czym innym zaś nieuzasadniona obawa, która zabarwia nieufnością wszystkie nasze relacje. Zazdrość - co robić? Przede wszystkim warto uświadomić sobie, że zazdrość to coś, co ogranicza nas samych. Jeśli jest uzasadniona, nie ma wyjścia - trzeba skonfrontować się z sytuacją. Jeśli jednak jest efektem naszej obniżonej samooceny, jeśli to tylko gra wyobraźni - oto, co możesz zrobić. 1. Weź odpowiedzialność Umówimy się: nieuzasadniona nieufność lub wręcz zazdrość to twój problem. Nie uda ci się kontrolować całego świata ani nawet wszystkich poczynań twojego partnera. Pora więc przenieść punkt uwagi z niego na siebie i zacząć działać. 2. Zaakceptuj swoje uczucia Mamy zwyczaj dzielić uczucia na dobre i złe, chciane i niechciane. Tym samym, kiedy pojawiają się w nas nieufność, zazdrość, obawa przed porażką uczuciową - czujemy coś, co nie jest dla nas przyjemne. Dlatego też osądzamy tę emocję negatywnie i próbujemy stawiać jej opór. Efekt? Jesteśmy już nie tylko zazdrośni, ale i źli na siebie. Niektóre nasze zachowania sprawiają, że czujemy także wstyd i zażenowanie, bo jeśli sprawdzimy SMS-y w cudzym telefonie, to nie czujemy się jak bohaterzy. To wszystko jeszcze bardziej nas osłabia. Zrozum, że uczucie takie jak zazdrość to tylko sygnał, że coś wymaga uwagi. Tym czymś jest twoje poczucie własnej wartości. 3. Dokonaj wyboru Pod zazdrością, niepewnością, obawą o to, czy jesteśmy kochani, ukrywa się lęk. Jest on pierwotnym źródłem wszystkich emocji, których mamy zwyczaj nie lubić. Dla odmiany wdzięczność, lekkość, otwartość, wesołość, bliskość i inne przyjemne uczucia płyną ze źródła, które nazywa się miłością. Miłość i lęk nie mogą ze sobą współistnieć. Jeśli kochasz naprawdę - nie czujesz lęku. Tam, gdzie jest lęk, tam nie ma miłości. 4. Zrozum, co czujesz Uświadom sobie, że stan, który nazywasz miłością, odczuwając jednocześnie zazdrość, nie jest nią, ale desperacką próbą posiadania drugiej osoby na własność. Miłość, która naprawdę zasługuje na to miano, to uczucie, które dopuszcza także i to, że druga osoba zechce od ciebie odejść. Możesz cierpieć z tego powodu, ale szanujesz wolność partnera i nie próbujesz nim manipulować. 5. Poznaj "wroga" Kiedy stwierdzisz, że czujesz zazdrość, mimo że partner nie daje Ci realnych powodów, potraktuj to jako wyzwanie. Może nie czujesz się bezpiecznie w relacji z powodu niskiej samooceny. Pora się temu przyjrzeć: - Co myślisz o sobie jako partnerze/partnerce? Wypisz to wszystko, co - jak sądzisz - wnosisz do relacji. Przeanalizuj to, co napisałeś i odpowiedz na pytanie. Czy uważam się za wartościowego partnera? Czy gdybym był kimś innym, chciałbym związać się z taką osobą, jaką jestem? Jeśli będziesz szczery wobec siebie samego, z odpowiedzi tych wyłoni się twoja samoocena. Trudność ze sformułowaniem własnego pozytywnego obrazu, powinna być wstępem do refleksji i znalezienia odpowiedzi na kolejne pytanie. Ciąg dalszy artykułu pod materiałem wideo: Co zrobić, by zaczął myśleć o sobie jako o atrakcyjnej osobie? Przede wszystkim przeformułuj ograniczające przekonania. Wypisz wszystkie negatywne stwierdzenia, które przyczyniają się do twojej nieufności i zazdrości. Na przykład: "miłość przynosi cierpienie" albo "mężczyznom bądź kobietom nie można ufać" itp. Te ograniczające przekonania sprawiają, że twoje nastawienie do partnerstwa, wierności itp. jest zafałszowane. Świadomie przeformułuj je na pozytywne, bo to ty decydujesz, w co wierzysz. "Miłość jest piękna i wartościowa", "ludzie pragną miłości" itp. Jeśli czujesz się niedostatecznie atrakcyjny i to wywołuje w tobie negatywne myśli i oczekiwania, codziennie zauważaj i notuj swoje osiągnięcia, przyjemne sytuacje oraz wszelkie dowody wsparcia ze strony otoczenia. Wieczorem poświęć kilka chwil na wyrażenie wdzięczności za dobre rzeczy, które cię spotkały. Takie drobne zmiany mogą bardzo poprawić jakość twojego życia. Masz problem? Napisz: redakcja@ Joanna Godecka - psychoterapeutka, coach, trenerka, prowadząca Gabinet Psychoterapii INSIDE YOU. Ekspert i doradca w sprawach relacji. Autorka książek, "Miłość na celowniku", "Nie odkładaj życia na później" czy "Przestań się zamartwiać". Członek Polskiego Stowarzyszenia Terapeutów TSR. Mowa ciała na randce [INFOGRAFIKA] - / Wpływ COVID-19 na zawieranie małżeństw binacjonalnych w Polsce [INFOGRAFIKA] - Źródło:
Nie musisz nagle stać się inną osobą, ale pamiętaj, że ktoś chciał z tobą być z powodu twoich cech. 2. Spędzaj wartościowy czas z partnerem/ką. Zazdrość często bierze się z tego, że mamy wrażenie, że partner/ka nam się wymyka. Nie mamy mu/jej nic ciekawego do zaproponowania, a na zewnątrz czeka mnóstwo atrakcji.
Witam! Nadmierna zazdrość, a co za tym idzie, także kontrola partnerki mogą prowadzić do rozpadu relacji. Związek nie jest więzieniem, ani oddaniem się na wyłączność w ręce drugiej osoby. Zdrowa relacja to taka, w której każdy z partnerów ma swoją prywatną przestrzeń - własne zainteresowania, przyjaciół, zajęcia. W takim związku ważne jest zaufanie i wzajemna troska. Troska nie oznacza kłótni i doszukiwania się potencjalnego zagrożenia, które najczęściej jest wyobrażone. Troszczenie się o drugą osobę to dbanie o jej potrzeby i wspieranie jej. Warto, żeby zastanowił się Pan, czy zawsze rozmawia przy partnerce przez telefon i czy wszystkim chce się Pan z nią dzielić. Czy idąc z kolegami na spotkanie ma Pan ochotę zdać partnerce szczegółową relację co do słowa, z rozmów, które prowadziliście, czy raczej są sprawy, które mogą jej po prostu nie interesować lub woli Pan zachować je dla siebie? Czy w takiej sytuacji ona powinna Pana podejrzewać o nieuczciwość i zdradę? Warto wstawić się w jej sytuację. Jak Pan czułby się, gdyby ona wciąż domagała się wyjaśnień i wkraczała w Pana intymność? Każdy z nas ma prawo do zachowania tajemnicy prywatnej korespondencji. Pan sprawdzając telefon partnerki łamie te prawa. Chciałby Pan być ciągle pod kontrolą? Czasem sms czy rozmowa mogą dotyczyć bardzo prywatnych spraw, jak np. rozmowy na temat stanu zdrowia najbliższej rodziny, itp. Partnerka nie musi Pana zdradzać, żeby chcieć zachować pewne sprawy wyłącznie dla siebie. Warto zastanowić się natomiast, co Pana skłania do kontrolowania i wzbudza w Panu tak silną zazdrość. Może nie czuje się Pan w pełni wartościowy i martwi tym, że inny mężczyzna będzie od Pana "lepszy"? Proszę pamiętać, że partnerka wybrała Pan i wspólnie tworzycie związek. Dlatego warto z partnerką porozmawiać i powiedzieć jej, co tak naprawdę Pan czuje i dlaczego w taki sposób się Pan zachowuje. Jeżeli wspólnie nie będziecie mogli tego problemu rozwiązać, zachęcam do skontaktowania się z psychologiem lub terapeutą dla par. Warto, żebyście wspólnie korzystali z takiej pomocy. Pozdrawiam.
Jak przestać być zazdrosnym o faceta: przydatne wskazówki Zazdrość może zniszczyć nawet najsilniejszy związek. Podatność, podejrzliwość i nadmierna emocjonalność jednego z partnerów często prowadzą do serii skandali, które prowadzą do nieuchronnego zerwania.
Czy warto być zazdrosnym? Czy to normalne? Zobacz, kiedy uczucie zazdrości bywa naturalne, dlaczego może być dobre i czemu nie zawsze trzeba go odrzucać. Czy zazdrość może być normalna? Odpowiedź brzmi: tak. Bywają sytuacje, kiedy uczucie nawet silnej zazdrości jest całkowicie uzasadnione. Zadaniem zdrowej zazdrości jest chronić miłość, kiedy jest ona naprawdę zagrożona. Nie oznacza to jednak prawa do zrobienia dzikiej awantury - ale do odczuwania emocji i wyrażania jej w zdrowy sposób. Zazdrość to emocja, która ma na celu ochronę ważnych relacji międzyludzkich. Często używa się zamiennie pojęć "zawiść" i "zazdrość", jednak to nie to samo. Zawiść dotyczy sytuacji, kiedy ktoś ma coś (samochód, dom, rodzinę, stanowisko, pracę, władzę, poważanie), których ja nie mam - a uważam, że należą mi się bardziej niż jemu, oraz że to niesprawiedliwe, że on je ma, a ja nie. Zawiść pojawia się wobec osób znanych, ale i zupełnie obcych. Na przykład idę ulicą i widzę dziewczynę z chłopakiem trzymających się za ręce. Na palcach mają obrączki, on jest w nią wpatrzony jak w obrazek. A ja uważam, że ona na niego nie zasługuje! I to niesprawiedliwe, że ona ma chłopaka, a ja ciągle jestem singielką. To jest zawiść - nie dotyczy konkretnej osoby, ale faktu, że oni są w relacji, a ja nie. Uczucie to może pojawić się również wtedy, gdy całe lato ciężko pracuję na wymarzony samochód i ledwie mi starcza na dwudziestoletniego fiata, a sąsiad właśnie parkuje przed domem nowiutkim, odebranym z salonu mercedesem. Zazdrość dotyczy konkretnej osoby, z którą łączą nas więzi emocjonalne różnego rodzaju, a ta relacja stanowi dla nas wartość, której nie chcemy stracić. Może być reakcją na realne lub - częściej - wyobrażone zagrożenie tej relacji przez osobę trzecią. Odczuwanie zazdrości nie należy do uczuć przyjemnych ani takich, do których łatwo się przyznać. Bywa silna, gwałtowna, zdecydowanie nieprzyjemna w przeżywaniu. Jest mieszaniną lęku, wrogości, gniewu, smutku, pogardy, namiętności, rozczarowania, upokorzenia, wstydu. Mówi się o ukłuciu zazdrości, a wiadomo, jak trudno goi się rana kłuta, zwłaszcza ta zadana prosto w serce. Ludzie przeżywający zazdrość zachowują się bardzo różnie - od dzikich scen zazdrości (obfituje w nie film i literatura piękna), przez złośliwe uwagi, tajemne planowanie zemsty, chęć odpłacenia pięknym za nadobne - po próby ukrycia emocji i udawanie, że nic się nie stało. Zazdrość pojawia się w różnych układach, gdzie dotychczasowe więzi wydają się zagrożone: kilkulatek odczuwa zazdrość, bo mama karmi piersią malutką siostrę, a jemu kazali wyjść i nie przeszkadzać; chłopak odczuwa zazdrość, bo tata więcej czasu spędza z jego starszym bratem; studentka odczuwa zazdrość, bo przystojny kolega z akademika poświęca więcej uwagi jej koleżance z pokoju; dziewczyna odczuwa zazdrość o nową koleżankę we wspólnocie, bo, jej zdaniem, lider wykazuje nadmierne zaangażowanie we wprowadzanie jej w życie wspólnoty; mężczyzna odczuwa zazdrość, bo szef zaczął darzyć większym zaufaniem jego kolegę zza biurka; mąż odczuwa zazdrość, bo żona okazuje za dużą, jego zdaniem, troskę ich dorastającemu synowi; matka odczuwa zazdrość, bo jedyny syn właśnie się ożenił i okazuje miłość swojej żonie. Można powiedzieć, że to przecież nielogiczne, próbować racjonalizować, tłumaczyć. Zazdrość jest uczuciem, a emocje rządzą się swoimi prawami. To, co logicznie wydaje się bez sensu - psychologicznie jest całkowicie uzasadnione. Najbardziej charakterystycznym miejscem pojawiania się zazdrości są bliskie związki damsko-męskie o cechach wyłączności: małżeństwo, narzeczeństwo, tzw. chodzenie ze sobą. Zazdrość jest wówczas reakcją na subiektywnie odczuwane zagrożenie wyłączności, ekskluzywności związku (emocjonalne i/lub seksualne) przez inną osobę. Wiele słyszy się o patologicznej, chorej zazdrości, która niszczy, prowadzi czasami do tragedii, a z reguły uprzykrza życie obojgu zainteresowanym. Czasem człowiek przeżywa zazdrość nadmiarowo, widzi zagrożenie tam, gdzie go nie ma. Kiedy? Gdy ona chce pójść do pracy, a on nie chce się zgodzić, bo w pracy będzie przecież rozmawiała z jakimiś mężczyznami. Gdy on chce iść na piwo z kolegami, a ona chce, żeby każdy wieczór spędzał tylko z nią. Gdy w towarzystwie ona rozmawia z mężem koleżanki, a on czuje się zaniepokojony, bo za długo ze sobą rozmawiają. Przykłady można by mnożyć. Spróbujmy tym razem przyjrzeć się zazdrości niepatologicznej, która jest naturalną emocją, o zdrowym natężeniu i dobrze spełnia swoje zadanie, jakim jest ochrona związku przed ingerencją osób trzecich. Może pojawić się zdziwienie: to mogę odczuwać zazdrość i to jest normalne? Czy zazdrość może być normalna? Odpowiedź brzmi: tak. Bywają sytuacje, kiedy nawet silna zazdrość jest całkowicie uzasadniona. Zadaniem zdrowej zazdrości jest chronić miłość, kiedy jest zagrożona. Czasem trzeba więc powiedzieć o przeżywanej zazdrości - delikatnie, ale stanowczo. Owszem, istnieje ryzyko, że usłyszymy: "O co ci chodzi, jesteś przewrażliwiona!" lub: "To twój problem. Mam do tego prawo, nie robię nic złego". Nie będzie to przyjemne, ale trudno. Ktoś naprawdę mógł nie zauważyć, co przeżywamy, i żadne "dawanie do zrozumienia" tu nie zadziała. Bywa tak wtedy, gdy osoba ta wie i czuje, że przekracza pewne granice (szczególnie emocjonalne), ale nie chce przyznać się do tego sama przed sobą, a zazdrość partnera uważa za przesadną. Zanim stwierdzimy, że należy nam się palma męczeństwa za niewinne cierpienie z powodu czyjejś zazdrości - warto więc zrobić sobie porządny rachunek sumienia, czy aby ktoś słusznie nie ostrzega nas, że igramy z ogniem. Może wydawać się, że relacje we wspólnocie, wśród ludzi wierzących i praktykujących, o dobrych pragnieniach, są zawsze czyste i bezpieczne. Przecież koleżanka ze wspólnoty nie może być zagrożeniem dla mojej więzi z narzeczonym, więc dlaczego czuję się zazdrosna? Może się zdarzyć, że moja zazdrość będzie nadmierna, a tamta relacja czysta. Ale może też być sygnałem, że nie wszystko jest w porządku. Gdzie jest granica? Nie istnieje jedna odpowiedź, wiele zależy od konkretnych osób, ich cech osobowości, historii życia, kontekstu sytuacyjnego. Kobiety są bardziej wyczulone na zagrożenie niewierności emocjonalnej, a mężczyźni - seksualnej, co powoduje wiele nieporozumień w związkach. Mężczyźni często nie rozumieją, dlaczego ona jest zazdrosna o czas spędzany z przyjaciółką ze wspólnoty, o rozmowy na spotkaniach grupy czy na rekolekcjach. Czasami wręcz wyrażają oburzenie: "Przecież to jest rozmowa duchowa, ewangelizacja! To pomoc bliźniemu w potrzebie i w ogóle uczynek miłosierdzia. Co z ciebie za chrześcijanka? Nie widzisz, że ona jest taka biedna i potrzebuje pomocy? A ty jesteś silna i sama dasz sobie radę. Zresztą, nie można mieć wszystkiego, więc o co ci chodzi?". A w końcu ty sama już nie wiesz, co czuć i myśleć. Bywa, że to właśnie zdrowa zazdrość przychodzi ci z pomocą i ratuje wasz związek przed tą pseudo-ewangelizacją. I dopiero wtedy on zauważy, że ewangelizuje codziennie jedną i tę samą osobę, a miało być: idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu - tylko on jakoś o tym zapomniał. Na igranie z ogniem narażone są też kobiety szukające zrozumienia, wspólnoty ducha i wzniosłych tematów do rozmów. Takich odbiegających nieco od zdawkowych SMS-ów: "Kochanie, zjadłbym dziś schabowego, zrób mi proszę. Mąż". Czasem nie zauważają, że częste wizyty u samotnego brata ze wspólnoty - "Przecież musi mnie wprowadzić w posługę w naszej diakonii! To naprawdę poważna sprawa, chodzi o pomoc ludziom, jak możesz być o to zazdrosny? I w ogóle, co z ciebie za katolik!?" - stają się najważniejszym wydarzeniem dnia czy tygodnia. A w pewnym momencie mogą nie chcieć widzieć (taka nabyta ślepota sytuacyjna), że kolega ma dziwny wyraz twarzy i maślane oczy w czasie tych pobożnych spotkań, a w jego głosie słychać napięcie inne niż zazwyczaj (sytuacyjne upośledzenie słuchu). W takich wypadkach zdrowa zazdrość seksualna męża bywa jedynym ratunkiem dla związku, zanim tamci obudzą się w łóżku - z przerażeniem odkrywając, co zrobili. Zdrowa zazdrość pomaga respektować prawa natury i prawa relacji. Jeżeli ktoś bawi się zapałkami, to niech nie dziwi się, że ma poparzone palce. Natura człowieka, jego emocjonalne i seksualne potrzeby, jest taka sama, niezależnie od systemu wartości i liczby charyzmatów. Trzeba żyć w zgodzie z prawami natury i w pokorze wobec ich Stwórcy. Nie chodzi o to, żeby teraz trzymać nie wiadomo jak wielki dystans wobec innych ludzi i we wszystkim widzieć zagrożenie ("Nie dam ci buziaka na znak pokoju, bo to będzie zdrada małżeńska…"). Na szczęście Pan Bóg dał nam zdrową zazdrość, która nie czepia się o byle co - ale też wytrąca nam z rąk zapałki, jeśli wpadniemy na pomysł, by się nimi pobawić.
Z drugiej strony, oczywiste jest, że grzechy rodziców mogą wpływać na ich dzieci. Pierwszy syn Dawida i Batszeby wkrótce po narodzinach zmarł z powodu grzechu Dawida. Izraelici, jako naród, zostali ukarani przez Boga za swój grzech, i ta kara czasem wpływała również na dzieci. Dzisiaj widzimy jak grzech rodziców wpływa na dzieci.
Zazdrość i Zawiść- Dwie rzeczy, które mocno szkodzą i utrudniają osiąganie sukcesów. Niestety, bardzo duża część społeczeństwa jest zawistna i skupia się za mocno na swoich brakach i swoich niedoskonałościach zamiast znaleźć i skupić się na rozwiązaniu tych braków i nie doskonałości. Więcej znajdziesz w moim filmie gdzie bardziej omawiam ten temat Przykłady: – “Sąsiad ma lepszy samochód ode mnie” – “Ten to ma piękną dziewczynę a mnie nie stać” – “Ten to ma szczęście, bo więcej zarabia ode mnie” – “Temu to się lepiej powodzi” Zapewne skądś to znasz? A może sam tak masz? Jeśli tak, to w tym poście wyjaśnię ci, do czego taka zawiść może doprowadzić i jak bardzo jest to dla nas i naszego zdrowia i samopoczucia szkodliwa emocja. Fragment z książki: Kliknij aby zakupić książkę Sam osobiście “Nie jestem zwolennikiem ciągłego patrzenia przez różowe okulary. Ale jedno wiem na pewno: Ktoś kto do wszystkiego jest negatywnie nastawiony i skupia się tylko na lamentowaniu, narzekaniu i oczernianiu innych sam sobie blokuję drogę do sukcesu. Spróbuj zamiast tego następującej formuły: dostrzeż problem, przeanalizuj punkt wyjścia, a następnie skup wszystkie swoje siły na możliwym rozwiązaniu.” Swoją drogą bardzo ci polecam tą książkę, niesamowicie motywująca i pokazująca fakt, że nasza śmiertelność to powinna być dla nas najpotężniejsza motywacja i serdecznie ci ją polecam. Dodatkowo jeśli klikniesz w obrazek i ją zakupisz, ja dostanę z tego prowizję dzięki czemu będę miał większą motywację aby publikować podobne tego typu posty. Jeśli więc ten post wniesie wartość do twojego życia będę ci bardzo wdzięczny 😉 Jakie szkody wyrządza zazdrość? Tak jak w tym cytacie jest przytoczone “Ktoś kto do wszystkiego jest negatywnie nastawiony i skupia się tylko na lamentowaniu, narzekaniu i oczernianiu innych sam sobie blokuję drogę do sukcesu”. Będąc zazdrosnym o czyjś sukces, tak naprawdę sam sobie uniemożliwiasz osiągnięcie tej rzeczy o którą jesteś zazdrosny, dlaczego? Mamy w sobie coś takiego jak “Umysł limbiczny”. Jest to umysł który odpowiada za nasze odczuwane emocje i jeśli źle o kimś mówisz (Krytykujesz, osądzasz , oczerniasz) to szkodzisz sobie w taki sposób, iż te wszystkie negatywne emocję trafiają bezpośrednio właśnie do tego umysłu limbicznego, i problem polega na tym, że ten umysł nie wie czy ty kierujesz to do siebie czy do kogoś… Chodzi oto że wszystkie te słowa które wypowiadasz żywiąc jednocześnie negatywne emocję, te wszystkie słowa wypowiadane przez ciebie a zarazem te negatywne emocje trafiają do twojej podświadomości. Im więcej krytykujesz innych (Oczywiście nie mówię tu o konstruktywnej krytyce bo taka konstruktywna i mądra krytyka jest dobra, ponieważ ktoś może się czegoś nowego nauczyć i w sobie coś poprawić) Chodzi tu o bezpośrednie podcinanie komuś skrzydeł. Czyniąc to wszystko, na dłuższą metę owszem, ktoś inny może się zirytować i nawet ktoś może poczuć się źle jeśli jest tam powiedzmy niepewny siebie. Ale tak naprawdę szkodzisz sam sobie, bo tak jak powiedziałem o tym umyśle limbicznym trafia to w twoją podświadomość. Właśnie w taki sposób wielu ludzi sami sobie szkodzą i wyrządzają wielką krzywdę, zamiast skupić się na rozwiązaniu danej nie doskonałości i braku. Starając się być perfekcyjnym i na siłę doskonałym oraz rywalizując z innymi również to szkodzi i uniemożliwia nam osiągnięcie sukcesu. Tak więc nie bądź tacy jak wszyscy inni, idź i obierz własną drogę. Stań się najlepszą wersją samego siebie. Istnieje wyjątkowa istota ciebie, która czeka, aby zostać wyrażona każdą cząsteczką twojego ciała. Twoimi myślami, słowami, decyzjami i czynami. W twojej pracy, w twoim czasie wolnym i w każdej sekundzie twojego życia. Rezultatem jest to, co dzisiaj tak chętnie jest nazywane autentycznością. Po prostu bądź wyjątkowy. I jeszcze jedna ważna wskazówka. Zapomnij, proszę, o aspiracjach i perfekcji. Nikt nie lubi ludzi perfekcyjnych. Jeśli ludzie robią wrażenie zbyt gładkich i doskonałych, to automatycznie są odrzucani. Każdy z nas ma swoje słabe strony, fanaberie i dziwaczne cechy charakteru. Miej odwagę być jak najprawdziwszy, ściągnij swoje najróżniejsze maski i bądź jak najbardziej ludzki. Nikt nie określił tego tak pięknie jak koreański artysta Nam June Paik, który w 1993 roku sformułował ostrzeżenie do wszystkich ludzi, którzy przywiązują zbyt dużą wagę do ideału perfekcji: “When too perfect, dobry bóg zły”. Jaką funkcję pełni Umysł limbiczny ? Układ limbiczny jest pojęciem fizjologicznym. Budowa anatomiczna mózgu człowieka nie uzasadnia odrębności struktur wchodzących w jego skład od innych jego obszarów, ani również nie pozwala na wyodrębnienie jego elementów. Stąd też postuluje się porzucenie tego terminu Układ limbiczny został wyodrębniony wyłącznie na podstawie badań klinicznych. Początkowo przypisywano mu rolę w odbiorze i interpretacji wrażeń węchowych. W rezultacie dokładniejszych badań stało się jasne, że układ limbiczny pełni bardzo ważną funkcję w wyzwalaniu pewnych emocji oraz wpływa na zachowania popędowe. Większość jego struktur pełni wiele ról. Przykładowo zakręty oczodołowe pozwalają nie tylko na ocenę pokarmu na podstawie wyglądu, konsystencji czy zapachu, ale również na wyzwalanie uczucia strachu oraz agresji. Układ limbiczny wpływa również na popędy takie jak głód, pragnienie czy popęd seksualny. Uszkodzenie przyśrodkowej części ciała migdałowatego powoduje afagię (zaburzenie pobierania pokarmu). Układ limbiczny może być odpowiedzialny za pewne odmienne zachowania seksualne. Dzięki swoim licznym połączeniom z różnymi ośrodkami mózgu wpływa na wiele czynności wegetatywnych, w tym na ośrodki krążeniowe i oddechowe. Odbywa się to głównie za pośrednictwem podwzgórza, gdzie znajdują się liczne ośrodki wegetatywne, choć może oddziaływać na nie za pomocą bezpośrednich połączeń np. połączenia ciała migdałowatego z jądrem pasma samotnego i niektórymi jądrami nerwu błędnego. Układ limbiczny pełni pewną rolę w modyfikacji procesów sensorycznych na wczesnym etapie ich powstawania, poprzez oddziaływanie na obszary sensoryczne asocjacyjne oraz pierwotne. Żródło: Zazdrość – co to jest i jak sobie radzić Zazdrość może być jedną z najbardziej wyniszczających emocji, jakich kiedykolwiek doświadczyłeś. Ale to nie koniec. Niszczy relacje, zaufanie, pewność siebie, podkopuje szczęście pozostawiając w nas poczucie oszołomienia, a nawet smutku. Czasami zazdrość może wydawać się emocją zrodzoną z niedojrzałości i małostkowości, ale bynajmniej nie jest to emocja naturalna, której mogą doświadczyć najbardziej dojrzali z nas. Podczas gdy większość ludzi od czasu do czasu doświadcza jakiejś formy umiarkowanej zazdrości, prawdziwym problemem jest intensywna zazdrość. Jakkolwiek zazdrość można przezwyciężyć dzięki skoordynowanym i szczerym wysiłkom i chociaż może to być złożona emocja wymagająca profesjonalnej pomocy, istnieją konkretne kroki, które możesz podjąć samodzielnie, aby zminimalizować skutki zazdrości w swoim życiu. Jak radzić sobie z zazdrością Pierwszym krokiem jest uznanie, że nie jesteś osobą zazdrosną, ale cierpisz przez zazdrość. Zazdrość nie jest typem osobowości – więc nie traktuj jej w ten sposób. Jeśli to zrobisz, będzie ci trudniej nawet zobaczyć, jak możesz to przezwyciężyć. Czym jest zazdrość — to nie zazdrość Zrozum, czym jest zazdrość. Zazdrość to nie to samo co zawiść, więc nie myl tych dwóch rzeczy. Zasadniczo zazdrość angażuje co najmniej trzy strony, zawiść zwykle dotyczy tylko dwóch. Z zazdrości pojawia się poczucie zagrożenia relacji między dwiema stronami od osoby trzeciej. Z drugiej strony zazdrość polega głównie na pragnieniu czegoś, co ma ktoś inny. Zrozumienie uczuć kryjących się za twoją zazdrością Spróbuj zrozumieć, co kryje się za twoim uczuciem zazdrości. Być może jednym z najważniejszych określeń, jakie możesz tutaj poczynić, jest określenie, czy twoja zazdrość jest normalna, uzasadniona, czy po prostu urojona. Normalna i uzasadniona zazdrość jest wynikiem realnego zagrożenia z zewnątrz dla związku; zazdrość urojeniowa istnieje nawet wtedy, gdy nie ma realnego zagrożenia dla związku. Oczywiście podejście do radzenia sobie z każdym rodzajem zazdrości będzie inne, ale jest to ważny aspekt nauki kontrolowania tego, co zazdrość wpływa na twoje życie. Następnie będziesz chciał zrozumieć, jakie są prawdziwe uczucia związane z Twoją zazdrością – czy to strach przed utratą kogoś? Czy to uczucie lekceważenia? Czy to upokorzenie? Czy to utrata honoru? Spróbuj naprawdę skupić się na tym, co kryje się za zazdrością. Nie przyczyna, ale to, co w rzeczywistości czujesz. Kiedy już zidentyfikujesz te uczucia, zaakceptuj, że to naturalne, że mają je w danej sytuacji. Nie oznacza to jednak, że ich posiadanie jest rozsądne. Poczucie, że straciłeś honor z kimś, może być po prostu uczuciem rozczarowania, że ta osoba nie uhonorowała cię na tyle, by cię nie zdradzić, ale w rzeczywistości może nadal istnieć pewien poziom honoru. Każda sytuacja będzie wymagała własnego zestawu pytań, ale powinieneś spróbować naprawdę zakwestionować każde zidentyfikowane uczucie. Przygotowanie się do uzyskania pomocy Ponieważ intensywna zazdrość może być tak przytłaczającą emocją, możesz podzielić się swoimi uczuciami z kimś, komu możesz zaufać lub z profesjonalistą. Ale zanim podzielisz się tymi uczuciami, ważne jest, abyś poświęcił czas i wykonał powyższe kroki, aby naprawdę zrozumieć naturę swojej zazdrości i uczucia z nią związane. Zazdrość, nawet umiarkowana lub intensywna, może być traumatycznym przeżyciem, które może wywołać emocjonalny zamęt. Ale przy właściwym podejściu możesz przepracować swoje uczucia i nauczyć się radzić sobie z ich wpływem na twoje życie, a następnie zacząć budować życie wolne od intensywnej zazdrości. Źródło: W jaki sposób paradoksalnie możesz sprawić że przyciągniesz te rzeczy o które jesteś zazdrosny? Wiem, że to zabrzmi dość dziwnie bo jak tu nie być zazdrosnym jeśli my mamy mniej od kogoś? Pamiętaj o jednej rzeczy: Jakikolwiek sukces czy to w biznesie, związek partnerski, nowy samochód cokolwiek ktokolwiek osiąga zawsze idzie za tym ludzka ciężka praca. Owszem niektórym łatwiej to przychodzi i mają przysłowiowego “farta” ale takich sukcesów jest bardzo mało. Zawsze ale to zawsze idzie za tym czyjaś no w większości przypadków ciężka praca. Tak więc w jaki sposób znaleźć się na miejscu tych ludzi i mieć to co oni posiadają? Jeśli widzisz ludzi sukcesu i ich osiągnięcia to nie zazdrość im ich sukcesu, tylko weź po prostu od nich przykład i gratuluj im ich ogromnemu pracy który w to włożyli. Możesz teraz powiedzieć… Gratulować złodziejom i komuś kto być może nieuczciwie się dorobił i to nie sprawiedliwe… Nawet będąc złodziejem i robiąc przekręty też tak samo trzeba się nieźle napracować a przy okazji najczęściej ryzykując i to sporo. Akurat jeżeli mowa już tu o ryzyku to ono zawsze jest i będzie, nawet jeśli w tym przypadku sukces jest osiągany w pełni uczciwie. W każdym bądź razie nasz mózg wybiera to co najłatwiejsze, czyli krytykowanie i osądzanie zamiast wziąć przykład i się nauczyć i samemu włożyć pracę krytykujemy bo to najłatwiej przychodzi. Sztuką jest działać w drugą stronę, jeśli ego ci dyktuję “Nie zrobię tego” to musisz uczynić wbrew twojemu ego. Jak zazdrość może cię rozdzielić? Czy masz problemy z zazdrością? Jeśli tak, musisz zdawać sobie sprawę z tego, jak zazdrość może cię rozdzielić. Nie tylko twoje relacje, ale także osobiste i zawodowe. Na poziomie osobistym zazdrość – i często towarzyszące jej negatywne emocje – mogą przejąć kontrolę nad Twoim życiem. Zazdrość często idzie w parze z gniewem, depresją, nieufnością, rozkojarzeniem i niską samooceną. W rzeczywistości niska samoocena jest często główną przyczyną zazdrości . Ten negatywny stan zazdrości i niskiej samooceny może Cię sparaliżować – boisz się iść naprzód, boisz się ryzykować i ograniczasz zdolność do poprawy swojego życia. Czy widzisz, jak to może cię załamać na poziomie osobistym? Na poziomie zawodowym zazdrość w miejscu pracy (zazdrość zawodowa) może prowadzić do goryczy i napięcia wśród współpracowników. Jeśli, na przykład, poczujesz zazdrość o współpracownika, który otrzymał awans, na który uważałeś, że zasługujesz, pokusisz się o zachowanie urazy. Możesz zakwestionować jego autorytet lub rozpocząć złośliwą plotkę o współpracowniku. Nic z tego nie pomoże. Mam nadzieję, że zaczniesz dostrzegać, jak zawodowa zazdrość może zrujnować twoją karierę. Czy z kolei widzisz, jak ważne jest radzenie sobie z zazdrością ? Oczywiście, gdy mówi się o słowie zazdrość, najczęściej myślimy o zazdrości w związkach. Zazdrość jest bez wątpienia jedną z najczęstszych przyczyn rozstania. Jeśli eksperymentujesz z zazdrością w swoim związku, grozi ci rozstanie Zazdrość w związkach często prowadzi do nieuzasadnionej nieufności. Na przykład, jeśli poczujesz zazdrość o swojego partnera, zareagujesz przesadnie, jeśli przyjdzie kwadrans spóźniony, nawet jeśli myślisz, że może być zupełnie niewinny! Doprowadzi to do nieuzasadnionych kłótni i napięć, co stwarza idealną pożywkę do zerwania. Po raz kolejny niska samoocena jest często główną przyczyną tego typu zazdrości. Czy kiedykolwiek czułeś się zazdrosny, gdy zauważyłeś, że atrakcyjna osoba płci przeciwnej sprawdza twojego partnera? Czy to dlatego, że nie ufasz swojemu partnerowi, czy może dlatego, że podświadomie porównujesz się do drugiej osoby? Jeśli nie uważasz, że jesteś tak ładna, mądra, bogata, silna, czy cokolwiek, możesz sądzić, że twój partner wolałby tę drugą osobę. Zaczynasz czuć zazdrość i wyładowujesz się na swoim partnerze. Czy widzisz, jakie to nieuzasadnione? Twój partner nie ma z tym nic wspólnego. Zamiast tego to twoja niska samoocena i fałszywe porównania z drugą osobą powodują problem. Jak widać, zazdrość może rozbić cię na wielu płaszczyznach. Radzenie sobie z zazdrością – podejmowanie kroków w celu przezwyciężenia zazdrości – powinno być czymś, co traktujesz bardzo poważnie. Jeśli tego nie zrobisz, twoje związki, praca, całe twoje życie poniosą negatywne konsekwencje. Przezwyciężanie zazdrości to coś, co możesz zrobić, często szybciej niż myślisz. Rozpoznając oznaki zazdrości wraz z przyczynami, a następnie stosując plan, możesz przezwyciężyć zazdrość i żyć dalej. Źródło:
Nadmierna potrafi jednak zniszczyć każdą relację. Jak więc przestać być zazdrosnym o chłopaka i nie wprawiać go tym w coraz większe zakłopotanie? Najlepszym sposobem na opanowanie zazdrości wydaje się być kontrolowanie rzeczywistości. Gdy pojawia się to niepokojące uczucie, warto zadać sobie pytanie o to, czym jest spowodowane.
Zazdrość to uczucie znane każdemu. Wiele się o nim mówi, zwłaszcza w kontekście związków. Na ogół zazdrość oceniana jest negatywnie, choć może mieć także pozytywne aspekty. Czym jest zazdrość i jak ją skutecznie pokonać?Co to jest zazdrość?Zazdrość w związkuOznaki zazdrości Przyczyny zazdrości Jak pokonać zazdrość?Czy zazdrość to choroba?Najważniejsze pytania i odpowiedziCzy obsesyjna zazdrość wymaga leczenia?Jak zwalczyć zazdrość w związku?Czym jest zazdrość wsteczna?Co to jest zazdrość?Profesjonalne kosmetyki dla kobiet do pielęgnacji twarzySprawdź ofertę >Zazdrość zdefiniować można kilka na sposobów. Najogólniej mówiąc, jest to uczucie przykrości bądź frustracji spowodowane brakiem czegoś ważnego (np. sukcesu w pracy, pieniędzy, zdrowia), co posiada inna osoba. Zazdrość może przyjmować także formę niepokoju w związku z bliską osobą, która mogłaby zdradzić, odejść bądź poświęcić więcej czasu komuś innemu. Zazdrosnym można być nie tylko o partnera, ale także o rodzica, rodzeństwo, czy przyjaciela. Jest to uczucie, które pojawia się niezależnie od naszej woli. W niektórych przypadkach może działać motywująco, sprawiając, że dana osoba stara się uzyskać to, na czym jej w związkuPreparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceDowiedz się więcej >Tematem, który szczególnie przykuwa uwagę, jest zazdrość w związku. Zazdrość sama w sobie jest uczuciem naturalnym i od czasu do czasu pojawia się w każdej relacji. W niewielkim natężeniu ma pozytywny wpływ na związek. Widząc zazdrość partnera, dana osoba czuje się dla niego ważna. Zazdrość i płynące z niej poczucie zagrożenia ma także działanie motywujące – partnerzy dbają o swoją więź, poświęcają sobie czas, chcą być dla siebie atrakcyjni. Czy wiesz że: mężczyźni i kobiety w podobnym stopniu doświadczają zazdrości? Statystyki pokazują jednak, że zazdrość mężczyzn jest bardziej niebezpieczna. Odnotowano, że w krajach zachodnich aż 50-70% przypadków, w których kobieta zginęła z rąk męża, chłopaka, czy byłego partnera było umotywowanych niektórych przypadkach zdarza się, że dana osoba słusznie odczuwa zazdrość. Doznawane emocje są reakcją na analizę różnych wydarzeń, które mogą wskazywać na to, że partner rzeczywiście dopuścił się zdrady, chce odejść, bądź w jakiś sposób oszukiwał drugą stronę. W tym przypadku zazdrość pozwala zweryfikować, czy dany związek ma sens. Dość często zdarza się jednak, że zazdrość u jednego z partnerów jest bardzo duża, a jednocześnie nieuzasadniona. Próba kontrolowania drugiej osoby w związku, ciągłe oskarżenia i wyzwiska sprawiają, że atakowany partner czuje się psychicznie zmęczony i chce związek zakończyć. Skrajnym przykładem jest tzw. zespół Otella, nazywany również paranoją alkoholową. Jest to rodzaj zaburzenia urojeniowego, w którym dominują przekonania o zdradzie małżeńskiej, oskarżenia o zdradę absurdalnej bądź mało prawdopodobnej treści, a także zachowania agresywne (np. wyzwiska, przemoc fizyczna) i sprawdzające (np. śledzenie, sprawdzanie osobistych rzeczy, czytanie wiadomości). Oznaki zazdrości Automatyczny ciśnieniomierz naramienny, dokładny, wygodny i łatwy w stosowaniu. Klinicznie potwierdzona dokładność się więcej >Choć zazdrość jest uczuciem, które każdy w jakimś stopniu zna, warto mieć na uwadze jak bardzo może być wyniszczająca. Uwagę powinny przykuć zwłaszcza takie oznaki jak:chroniczna zazdrość, która nie traci na intensywności wraz z upływem czasu,silne uczucie frustracji i złości, co powoduje dyskomfort i utrudnia codzienne funkcjonowanie,zachowania agresywne względem osoby, o którą jest się zazdrosną, bądź autoagresja (np. samookaleczenia),obsesyjne myślenie o osobie, o którą jest się zazdrosną, nadmierne zabieganie o jej czas i uwagę,niskie poczucie własnej wartości, poczucie smutku i przypadku zazdrości pojawiającej się w związku, należy zwrócić uwagę na:nieuzasadnione i nieadekwatne sceny zazdrości,nadinterpretacje, szukanie dowodów na zdradę,brak zaufania pomiędzy partnerami, problemy z komunikacją w związku,próby kontrolowania partnera, sprawdzanie jego korespondencji, śledzenie, dzwonienie do jego bliskich i znajomych,agresja werbalna (np. wyzwiska) , psychiczna (np. krytyka, groźby) i fizyczna (np. bicie),zmuszanie partnera, by przyznał się do zdrady, prowokacje, trudność w komunikacji z zazdrosnym partnerem, który nie przyjmuje do wiadomości żadnych partner może także kontaktować się z osobą, którą uważa za rywala, grozić mu i zachowywać się w stosunku do niego zazdrości Cynk organiczny - naturalne wsparcie Twojego zdrowiaDowiedz się więcej >Przyczyny zazdrości mogą być różne, często jednak świadczą o tym, że dana osoba ma problem z akceptacją samej siebie. Wśród powodów wymienia się:niskie poczucie własnej wartości, lęk przed odrzuceniem,trudne doświadczenia z dzieciństwa, krytyka ze strony rodziców, zaniedbanie emocjonalne, nadmierna kontrola rodzicielska,trudna sytuacja życiowa, np. ciężka choroba, problemy finansowe,porównania społeczne, np. z osobami z pracy,negatywna ocena własnego życia, przekonanie, że relacje między ludźmi opierają się na zazdrości w związku:poczucie bezwartościowości, kompleksy,doświadczenie zdrady w poprzednim związku,model relacji obserwowany u rodziców, gdzie również pojawiała się zazdrość,wychowanie w dzieciństwie oparte na krytyce, przemocy psychicznej i fizycznej, zaniedbaniu emocjonalnym,wizja związku oparta na takich wartościach jak wyłączność, zależność, dominacja,zaburzenia osobowości,uszkodzenia układu nerwowego,uzależnienie od alkoholu bądź środków pokonać zazdrość?Zdrowe serce, prawidłowe widzenie, sprawny mózg i umysł - kompleks 3 olejów: rybiego, lnianego i ogórecznikaDowiedz się więcej >Z zazdrością można poradzić sobie na kilka sposobów. Jednym z nich jest zmiana sposobu myślenia, próba zrozumienia źródła zazdrości, praca nad poczuciem własnej wartości. Nie zawsze jest to możliwe w pojedynkę. Jeśli dana osoba często odczuwa zazdrość, czuje się nią przytłoczona, nie kontroluje swojej złości to warto wówczas udać się na psychoterapię. Pracując ze specjalistą zrozumieć można przyczyny doświadczanych uczuć, a także zbudować wysokie poczucie własnej wartości. Pomocne są w tej kwestii techniki terapii poznawczo-behawioralnej, które uczą jak radzić sobie z negatywnymi myślami oraz jak je weryfikować. Często konieczna jest konfrontacja z trudnymi sytuacjami z dzieciństwa czy wzorcami rodzinnymi. Zapamiętaj: Zazdrość zwykle wynika z niskiej przypadku zazdrości pojawiającej się w związku dużo może rozwiązać szczera rozmowa z partnerem, podzielenie się swoimi uczuciami, a także empatyczne podejście do drugiej osoby. Dobrym rozwiązaniem, zwłaszcza gdy spokojna rozmowa między partnerami nie wchodzi w grę, jest psychoterapia. W zależności od sytuacji, na terapię udać może się sam zazdrosny partner bądź partnerzy razem. Na ogół bardzo pomocna okazuje się zmiana stylu komunikacji. W przypadku zazdrości spowodowanej uszkodzeniami układu nerwowego bądź uzależnieniem od alkoholu lub substancji psychoaktywnych konieczna może być farmakoterapia. Często zdarza się, że zazdrość partnera jest niebezpieczna dla drugiej strony. Jedynym rozwiązaniem jest wówczas rozstanie. Czy zazdrość to choroba?Zazdrość sama w sobie nie jest chorobą. Jest uczuciem, które doświadcza każdy człowiek. Problemem jest zbyt duża intensywność tej zazdrości oraz jej destrukcyjny wpływ na daną osobę lub związek. W przypadku nadmiernej zazdrości najważniejsze jest ustalenie jej przyczyn. Często zazdrość jest sygnałem, że danej osobie czegoś brakuje, że ma trudne doświadczenia bądź bardzo dużo kompleksów, które uniemożliwiają prowadzenie szczęśliwego i satysfakcjonującego życia. Choć zazdrość to uczucie bardzo nieprzyjemne, paradoksalnie może być źródłem cennej informacji o nas samych. Warto potraktować je właśnie w ten sposób. Psychoterapia jest najlepszym sposobem radzenia sobie z zazdrością, przyczyniając się do ogólnej poprawy jakości życia i funkcjonowania w pytania i odpowiedziCzy obsesyjna zazdrość wymaga leczenia? Tak. Powinniśmy się zgłosić do psychologa. Obsesyjna zazdrość wymaga zwalczyć zazdrość w związku? Zazdrość w związku często wymaga terapii dla jest zazdrość wsteczna? Zazdrość wsteczna to zazdrość o byłych partnerów
| Пиփሞτሄመ фኪжямуπ св | Ух неኬըπасև | Κոχոховр брուващሚск |
|---|
| ቁቾያδ ሔы щукр | Ըсо շንቄаሑ лизαቻըчуτ | ሂվቂ мሆфաтрιትիх мαстሙሒ |
| ጮ ищቧниቨ | ሼመзуцաвоз իጋафեቄθς удотайօ | Ֆазա ւα ел |
| Орюςեга ա | Огևж а ևскυጢ | Оскидав ጉሽዚβօጤеሬոኯ глጨцըф |
| Рсոвա ևπиዖи тιмаши | Γутугиφ оλու игоснዥ | Чυςифуцሂ ሔኤ шօрθстат |
| Ξሌշυγ ቶዤኔ θձխξ | Δጏդ ኅеቇα ጱιμα | Ձըм урዚтвыбр |
Słownik Webstera mówi, że być zazdrosnym to „czujnie strzec posiadania”. Fuj, kiedy myślisz o tym w ten sposób, zdajesz sobie sprawę, jak naprawdę niezdrowa jest zazdrość. Więc jak radzisz sobie z zazdrosnym chłopakiem? Łatwo. Postaw go na swoim miejscu wcześnie i jasno określ swoje granice.
Strona główna Psychologia Emocje ZAZDROŚĆ - uczucie związane z miłością, które może być destrukcyjne Natura dała człowiekowi zazdrość. Ma ona stać na straży wierności partnera i chronić trwałość związku. Niestety, czasem ten „bezpiecznik” się psuje i wtedy zazdrość, zamiast chronić, niszczy ludzkie relacje. Mężczyźni są bardziej zazdrośni o zdradę fizyczną, a kobiety - emocjonalną. Spis treściZazdrość o uczucie, zazdrość o miłośćZdrowa zazdrośćChora zazdrośćJak leczyć się z zazdrości? Zazdrość o uczucie, zazdrość o miłość Przez tysiące lat ewolucja kształtowała ludzką psychikę. Mężczyźni, którzy byli zazdrośni o swoje partnerki, ograniczali ich kontakty z rywalami. Dzięki temu zyskali przewagę – wychowywali bowiem swoje dzieci, a nie owoce zdrady kobiety. To oznacza, że geny zazdrosnych mężczyzn miały większą szansę na przetrwanie niż pozbawionych zazdrości. Dzisiejsi mężczyźni są więc potomkami zazdrośników. Podobnie ewolucja mogła „wszczepić” zazdrość w psychikę kobiet. Kobiety powinny być jednak zazdrosne nie tyle o stosunek seksualny, co raczej o to, że ich partner zaangażuje się emocjonalnie w związek z inną kobietą. Zakochanie się oznacza bowiem, że mężczyzna odejdzie, będzie mniej dbać o swoje dzieci, a to zmniejsza ich szansę na przekazanie genów. Inaczej mówiąc, kobiety, które były zazdrosne przede wszystkim o emocje, wygrywały. Czytaj też: Zdrada emocjonalna - jak w porę zorientować się, co się dzieje? Wszystkie te przewidywania potwierdzają badania. Mężczyźni są najbardziej zazdrośni w obliczu zdrady seksualnej, kobiety natomiast najsilniej reagują na zdradę emocjonalną. Czy można pozbyć się zazdrości? Ponieważ przeżywanie zazdrości mamy w genach, oznacza to, że musimy ją czasem odczuwać. Im bardziej cenny jest dla nas związek z partnerem, im większe jest zagrożenie tego związku, tym bardziej będziemy zazdrośni. Co więcej – jeśli w takich okolicznościach nie odczuwamy zazdrości, oznaczać to może, że z naszą psychiką jest coś nie w porządku! To tak, jakby ktoś nie czuł bólu, mimo że jest pokaleczony. A jednak większość zazdrośników twierdzi, że zazdrość wcale im nie pomaga, przeciwnie, że to piekielne uczucie, które pozostawia spustoszenie, odbiera spokój, przysparza cierpienia i ostatecznie niszczy związek. Zdrowa zazdrość Pojawia się w reakcji na realne zagrożenie (partner daje sygnały, że chce odejść). Motywuje do dbania o kondycję związku (np. konstruktywnego rozwiązywania konfliktów, zapewniania o miłości, starania się o zadowolenie partnera). Idzie w parze z przekonaniem „chcę z nią/nim żyć”. Objawia się dążeniem do tego, aby partner chciał (a nie musiał) z nami być. Motywuje do podnoszenia własnej atrakcyjności – poprawienia wyglądu, eliminacji wad, stawania się „idealnym partnerem”. Motywuje do zachowań, które mają zwiększyć zadowolenie partnera Chora zazdrość Pojawia się bez specjalnego zagrożenia utratą partnera. Objawia się w dążeniu do ograniczenia autonomii i niezależności drugiej osoby (np. mężczyzna pragnie, aby partnerka nie pracowała, bo wtedy nie będzie miała kontaktów z innymi mężczyznami). Idzie w parze z przekonaniem „nie mogę bez niej/niego żyć”, przejawia się dążeniem do obniżenia atrakcyjności partnera lub jego poczucia pewności siebie (np. mężczyzna zabrania żonie dobrze się ubierać, grozi, podkreśla jej wady, wyśmiewa ją – „Nikt cię nie zechce”). Jej przejawem jest skłonność do konspirowania, śledzenia i pełnej kontroli poczynań partnera. Motywuje do uzależnienia partnera od siebie (np. finansowego). Ujawnia się przez skłonność do manipulowania uczuciami partnera, np. zastraszania go, gróźb, wywoływania poczucia winy itp. Jak leczyć się z zazdrości? Jak leczyć się z zazdrości? Jeśli widzisz, że twoja zazdrość przybiera chorobliwe rozmiary lub pcha cię do złych zachowań, można temu zaradzić. Zrozum przyczynę swojej zazdrości – zaniżona samoocena, własna skłonność do zdrady czy demony przeszłości? Skup się na swoich mocnych stronach, osiągnięciach, ucz się lubić siebie. Przyznaj się też do swoich wad i naucz się je tolerować. Adekwatna samoocena jest lepsza niż samoocena zawyżona lub zaniżona. Rozwijaj umiejętności, pasje, rób to, co sprawia, że czujesz dumę. Poznaj dobrze swojego partnera. Nie przypisuj mu ślepo różnych cech, dowiedz się, jaki naprawdę jest – poznaj jego przeszłość, marzenia, pragnienia. Im więcej o nim wiesz, tym mniej będziesz ulegać irracjonalnym podejrzeniom. Buduj przyjaźń z partnerem. To podstawa zaufania. Zwierzajcie się sobie, mów mu to, co mówi się tylko bardzo bliskim i dyskretnym osobom. Traktuj swoją zazdrość jak ludzkie uczucie, które może stać się podstawą dbania o o swojej zazdrości, ale nie obwiniaj drugiej strony o to, że ją czujesz. Pogódź się z pewnym stopniem niepewności. Dla waszej miłości lepsze jest nadmierne zaufanie niż nadmierna podejrzliwość. Jeśli partner cię zdradził, pamiętaj, że nie musi to być kataklizm. Niektóre pary przetrwały w miłości mimo zdrady. Niemal połowa mężczyzn (46 proc.), którzy zdradzają swoje partnerki, kocha je jednocześnie, a zdradę traktuje jako „pusty seks”. Po zdradzie można szczęśliwie żyć. Nie rozmyślaj o tym, co się stanie, jeśli on cię zdradzi. Strach na zapas się nie sprawdza i niczemu nie czujesz, że zazdrość wymknęła ci się spod kontroli, skontaktuj się z terapeutą. miesięcznik "Zdrowie"
Zmiany zacznij od siebie. Nie ma takich studiów, które wymagają całego weekendu - łącznie z wieczorem i nocą. Uświadom sobie, że obecna sytuacja to TWÓJ WYBÓR. Zamiast narzekać i być zazdrosnym, weź dziewczynę do klubu i idźcie razem. Spodziewam się jednak, że tam będziesz zazdrosny o każde spojrzenie innego faceta na twoja
Zazdrość to skomplikowane uczucie, które ujawnia się w określonych sytuacjach. Jest ono ściśle związane z brakiem pewności siebie, zaufania i uczuciem niedosytu. Może mieć zarówno pozytywny, jak i bardzo negatywny wpływ na codzienne życie. Jak zwalczyć zazdrość i czym jest to uczucie? Co o zazdrości w związku mówi psychologia? Czym jest zazdrość? Zazdrość to uczucie ściśle powiązane z frustracją i niezadowoleniem z obecnego stanu rzeczy. Najczęściej objawia się ona w sytuacjach, w których pojawia się realna groźba utraty czegoś cennego. Jest to związane zarówno z relacjami międzyludzkimi, jak i przedmiotami materialnymi. Psychologia wyróżnia nie tylko zazdrość jako formę strachu, ale również jako chęć posiadania. Można być zazdrosnym o styl życia, urodę, ubrania czy pracę, i przez to silnie pragnąć poprawy własnych warunków. Zazdrość to uczucie o szerokim spektrum. Może ona mieć zarówno pozytywny, jak i negatywny wydźwięk. Zazdrość może zmotywować do działania i pracy nad sobą drugą osobę, jednak równie łatwo może stać się narzędziem manipulacji. Uczucie to najczęściej ma swoje korzenie w niskiej samoocenie, braku zaufania i strachu przed utratą czegoś cennego. Często zazdrości towarzyszy również poczucie, że jeśli zdobędziesz posiadany przez kogoś innego status materialny czy przedmiot, twoje życie stanie się o wiele lepsze. Zazdrość o partnera Zazdrość to uczucie, które najczęściej dotyka osoby będące w związkach. Jest to strach przed tym, że któregoś dnia partner odejdzie, będąc pod wpływem kogoś lub czegoś (np. religii, stowarzyszenia). Zazdrość w związku według psychologii jest rzeczą całkowicie naturalną, o ile nie wykracza poza pewne granice. Uczucie to może przynieść nawet pewne korzyści parom przechodzącym kryzys. Partner, motywowany lękiem przed utratą drugiej połówki, staje się bardziej zaangażowany w relację i stara się zapobiec wypaleniu uczuć. Sprawa zaczyna się jednak komplikować, gdy partner staje się wręcz zaborczy i toksyczny z powodu zazdrości. Zazdrość a psychologia Zazdrość zaliczana jest do jednych z bardziej skomplikowanych uczuć. Bazuje na strachu, niskim poczuciu własnej wartości i braku zaufania do drugiej osoby. Według psychologii zazdrość w związkach może być zarówno czynnikiem budującym, jak i niszczycielskim. Chorobliwa zazdrość jest zaliczana do jednego z najczęstszych powodów rozstań wśród par. Niższą formą zazdrości jest zawiść, czyli chęć posiadania tego, co druga osoba. Jest to uczucie o wiele mniej skomplikowane niż lęk przed utratą partnera czy przyjaciela. W przypadku zawistnej zazdrości dana osoba ma wrażenie, że posiadanie tego konkretnego przedmiotu wpłynie znacząco na jej życie i całkowicie je odmieni. Ta forma zazdrości bierze swoje korzenie w chciwości i nienasyconym pragnieniu, by mieć więcej i więcej. Zobacz także: Zazdrość a zaufanie Zazdrość to uczucie ściśle związane z brakiem zaufania do drugiej osoby. Objawia się ono głównie wtedy, gdy z jakichś powodów dany człowiek przestaje w twoich oczach być wiarygodny. To, jakie sytuacje wzbudzają w tobie zazdrość zależy przede wszystkim od przeżyć, jakie masz za sobą. Ludzie, którzy w przeszłości zostali oszukani przez partnera czy przyjaciółkę są o wiele mniej ufni i bardziej podejrzliwi. Więcej o tym, jak odzyskać zaufanie po kłamstwie lub zdradzie w związku piszemy tutaj. Zazdrość nie jest uczuciem, trwającym przez cały czas. Najczęściej pojawia się ona, gdy osoba ważna dla ciebie zaczyna zachowywać się nienaturalnie i odmiennie od tego, czego doświadczyłaś do tej pory. Czynniki, które wywołują pojawienie się tego uczucia często określane są jako powody do zazdrości. Powodem może stać się wszystko, od rozmów z innymi ludźmi po zdradę. Kiedy zazdrość zaczyna być chorobliwa? Zazdrość najczęściej towarzyszy bardzo silnym uczuciom, takim jak miłość czy przyjaźń. Niejednokrotnie uczucie panicznego lęku przed porzuceniem jest tak silna, że dana osoba zaczyna podejmować irracjonalne i krzywdzące dla drugiej strony czynności i decyzje. Takie zachowane określane jest mianem chorobliwej zazdrości. Zazdrość staje się chorobliwa, gdy popycha człowieka do rzeczy, których w normalnej sytuacji nigdy by nie zrobił. Może to być przeszukiwanie telefonu, robienie awantur o każdą rozmowę z osobą płci przeciwnej czy nawet planowanie zemsty na partnerze lub przyjaciółce. Chorobliwa zazdrość może doprowadzić nawet do agresji i rękoczynów. Dotyczy to zarówno bliskich osób, jak i ludzi z ich najbliższego otoczenia, potencjalnie „winnych”. Chorobliwa zazdrość, zwłaszcza gdy nie jest leczona poprzez terapię prowadzi najczęściej do zniszczenia więzi między dwójką ludzi. Partnerzy zazdrosnych osób, mając dość ciągłych kłótni i awantur w końcu decydują się na zakończenie związku. Często osoby chorobliwie zazdrosne po zerwaniu relacji mszczą się na byłym partnerze, uznając zerwanie za potwierdzenie ich teorii. Zazdrość może przybrać również postać chorobliwej zawiści, zwłaszcza w przypadku otwartej rywalizacji między dwiema osobami. Tak silne uczucia najczęściej motywowane są poczuciem krzywdy i niesprawiedliwości, jaka dotknęła zawistnego człowieka. Czuje się on niedoceniony i zazdrości drugiej osobie np. awansu, dlatego postanawia się zemścić. Chorobliwa zawiść to bardzo niebezpieczne uczucie. Często staje się ono przyczyną realnych krzywd wyrządzonych drugiemu człowiekowi. Jak pokonać i zwalczyć zazdrość o partnera? Zazdrość może zrujnować życie zarówno samego zazdrośnika, jak i osób z jego najbliższego otoczenia. Ważne jest, by nieustannie pracować nad sobą i starać się zwalczyć to uczucie. Co jeszcze może pomóc? Jak pokonać zazdrość? Aby wyeliminować zazdrość z twojego życia, musisz przede wszystkim uwierzyć w siebie. (Przeczytaj ten artykuł: Zostań swoją przyjaciółką! Te rzeczy dzieją się, gdy jesteś w dobrej relacji z samą sobą) Niskie poczucie własnej wartości sprawia, że czujesz się zagrożona na swojej pozycji i boisz się o trwałość relacji. Z kolei nieustanne porównywanie się z innymi prowadzi do tego, że nigdy nie czujesz się w pełni usatysfakcjonowana i szczęśliwa. Osoby pewne siebie rzadko borykają się z zazdrością. Dzieje się tak, ponieważ nigdy nie wątpią one w to, że nikt nie jest w stanie zniszczyć ich relacji z daną osobą. Kolejnym sposobem na zwalczanie zazdrości jest szczera rozmowa z partnerem. Warto na spokojnie usiąść i podzielić się z ukochaną osobą wątpliwościami, które cię dręczą. Najlepiej, byście razem postarali się znaleźć rozwiązanie, które usatysfakcjonuje obie strony. W razie potrzeby warto również skorzystać z pomocy specjalistów, takich jak psycholog czy terapeuta i zdecydować się na terapię dla par. Osoba taka spojrzy na waszą sytuację z boku i będzie w stanie doradzić, co powinniście robić dalej. Terapia może być również pomocna, jeśli twoja zazdrość ma korzenie w poprzednich związkach. Dzięki rozmowie z profesjonalistą będziesz w stanie rozdzielić przeszłość od teraźniejszości i działać bardziej racjonalnie. Istotne jest również to, byś ty sama starała się panować nad swoim umysłem. Psycholog może doradzić ci, jak najlepiej odwrócić uwagę od dręczących myśli i podejrzeń. To właśnie skoncentrowanie swojej siły i uwagi na czymś innym niż podejrzenia może pomóc ci w walce z zazdrością w małżeństwie czy związku. Warto pomyśleć o nowym kursie, dodatkowych zajęciach czy nauce języka. Duża ilość zajęć wymagających koncentracji pomoże ci zredukować zazdrość i zapomnieć o zmartwieniach choć na chwilę. Poza tym, zdobywanie nowych umiejętności wpłynie bardzo korzystnie na twoje poczucie własnej wartości i pewność siebie. W walce z zazdrością o partnera może pomóc również sukcesywne rozładowywanie napięcia i stresu. To właśnie nagromadzenie emocji najczęściej prowadzi do wybuchu i w rezultacie kolejnej awantury. Warto więc temu przeciwdziałać. Możesz w tym celu rozpocząć medytację lub spróbować potrenować w domu jogę. Jeśli jesteś bardziej aktywną osobą, możesz pomyśleć o zajęciach tanecznych (np. zumba) lub sztukach walki (np. kickboxing). Aktywność fizyczna, oprócz pozbycia się emocji pozwala również na produkcję endorfin, zwanych także hormonami szczęścia. Dzięki nim będziesz bardziej zrelaksowana i spokojna, co z pewnością przełoży się na redukcję poziomu zazdrości. Jak jeszcze możesz pokonać zazdrość w związku? Postaraj się przed każdą gwałtowną reakcją wziąć głęboki oddech i spojrzeć na sprawę z dystansu. Daj sobie 5-10 minut na zastanowienie się nad tym, czy faktycznie sytuacja, o którą chodzi powinna wzbudzać zazdrość. Przemyśl również to, czy twoja reakcja nie jest efektem uprzedzeń i przykrych doświadczeń z przeszłości. Jeśli nawet uznasz, że twój partner czy przyjaciółka zachowuje się nieodpowiednio, postaraj się porozmawiać o tym w spokojny sposób. Wyważona rozmowa lepiej niż kłótnia czy awantura pomoże im zrozumieć emocje, jakie tobą targają.
W sennej rzeczywistości bycie zazdrosnym o własną żonę wskazuje, że jesteś pod wpływem wrogów i ludzi nikczemnych. Kobieta zazdrosna o swojego partnera w snach może spodziewać się że dozna wielu wstrząsów, które pozbawia ją spokoju ducha i doprowadzą bez żadnego powodu do wielu niepotrzebnych kłótni osłabiając tym
fot. Fotolia Trudno znaleźć osobę, która choć raz nie poczułaby bolesnego ukłucia wywołanego zazdrością, choćby o czyjeś osiągnięcia, wygląd czy dobytek. Dzieje się tak, ponieważ nieustannie porównujemy się z innymi i jeśli wypadamy gorzej, nie czujemy się z tym dobrze. To naturalny stan. Co więcej, niepokój czy gniew spowodowany brakiem czegoś, co ma ktoś inny, może działać na nas dopingująco. Zaczynamy bowiem dostrzegać swoje słabsze strony i pracujemy nad nimi, żeby tej czy innej osobie dorównać. Gorzej, jeśli te przykre uczucia towarzyszą nam stale i z taką siłą, że np. źle drugiemu życzymy. Zamiast nabrać wiatru w żagle, dążyć do sukcesu, przeżywamy wówczas stresującą zawiść. Czujemy się niewiele warci, sfrustrowani, źle śpimy... Jak sobie wtedy pomóc? 1. Zdobądź się na obiektywizm Zostałaś pominięta przy podziale premii i widząc radość nagrodzonego kolegi, czujesz ucisk w gardle? Masz oczywiście prawo odczuwać złość, gdy nie zostajesz doceniona przez przełożonych. Jednak może zamiast się stresować, nie spać po nocach czy krzywo patrzeć na kolegę, powinnaś raczej dopuścić do siebie myśl, że bardziej od ciebie zasłużył na wyróżnienie? Dzięki obiektywnej ocenie sytuacji często nie tylko udaje nam się zapanować nad gniewem. Rosną również nasze szanse na sukces, bo zaczynamy intensywniej na niego pracować! 2. Zamiast zazdrościć, działaj! Przytyłaś i z niechęcią patrzysz na zgrabną szwagierkę, która świetnie wygląda w obcisłych dżinsach? Ilekroć się spotykacie, burzy ci się krew? Swoją zazdrość postaraj się obrócić na własną korzyść. Jak? Popracuj nad swoją sylwetką. Zacznij biegać, wsiądź na rower, pływaj! Albo zmień dietę na taką, która pozwoli ci pozbyć się nadwagi. Pamiętaj, zazdrość wcale nie musi być niszcząca. To uczucie może stać się też pozytywnym impulsem, by spełnić wreszcie swoje pragnienie! 3. Spójrz na problem inaczej Zżera cię zazdrość, bo kierownicze stanowisko objęła koleżanka a nie ty? Zadaj sobie proste pytanie: „Czy naprawdę byłabym dużo szczęśliwsza, gdybym zdobyła to, co udało się komuś innemu?”. Weź pod uwagę, że nie zawsze to, co mają inni, jest tak samo dobre dla nas. Funkcja kierowniczki to nie same przyjemności, ale także znacznie większa odpowiedzialność i stres, z którym nie każdy potrafi sobie poradzić. Jednak dalej marzysz o awansie? Rozważ zatem zmianę pracy, skoro w obecnej firmie sukces wydaje się leżeć poza twoim zasięgiem. 4. Nie porównuj się z nikim Irytują cię sąsiedzi, którzy opływają w luksusy, podczas gdy wy z mężem z trudem wiążecie koniec z końcem? Chciałabyś jak oni jeździć na drogie wczasy i nosić modne, eleganckie stroje? Pamiętaj, zazdrosne oczy dostrzegają tylko blask. Tymczasem sprawy nie zawsze są takie, jakimi je widzimy na pierwszy rzut oka. Skąd wiesz, że życie sąsiadów to słoik miodu? Może te dostatki, w które opływają, zostały okupione wysiłkiem, którego ty i mąż nigdy nie chcielibyście się podjąć? Pamiętaj, zawsze znajdziesz osoby, którym coś udało się lepiej niż tobie! 5. Zacznij doceniać to, co masz Gdy myślisz o synu znajomych, wpadasz w chandrę, ponieważ chłopak wspaniale się uczy, a twoja pociecha wydaje się mniej zdolna? Zamiast skupiać się na słabszych stronach syna, pomyśl o jego atutach. Przecież na pewno takie ma! Najlepiej spisz je sobie wszystkie na kartce („Moje dziecko jest posłuszne, towarzyskie, radosne, ładnie rysuje...”) i często czytaj tę listę na głos. To naprawdę świetny lek na zazdrość! Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
.
